Postanowienie SN z dnia 10 grudnia 2008 r., sygn. II KK 243/08
Zamiar (…), a raczej jego brak, na który powołuje się obrońca skazanej, jest faktem psychologicznym podlegającym takim samym regułom dowodzenia, jak pozostałe znamiona przypisanego skazanej przestępstwa. Wywody skarżącego, związane z tą kwestią, oceniać należy także jako oczywiście bezzasadne, gdyby postrzegać je przez pryzmat błędu co do okoliczności stanowiącej znamię (art. 28 § 1 k.k. - skazana pozostawała w błędzie co do swojej trzeźwości). Nawet w świetle przywoływanych w kasacji okoliczności nie byłoby podstaw do uznania, że skazana pozostawała w błędzie skoro z wyniku pierwszego badania wynika, że jej krew zawierała przeszło 2 promile alkoholu.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Masz już konto? Zaloguj się
