26.09.2006 Obrót gospodarczy

Uchwała SN z dnia 26 września 2006 r. sygn. II UZP 11/06

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Małgorzata Wrębiakowska-Marzec (przewodniczący, sprawozdawca)

SSN Krystyna Bednarczyk

SSN Herbert Szurgacz

Protokolant Edyta Jastrzębska

w sprawie z odwołania Beaty M , Rafała S

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych - Oddziałowi w B

o ubezpieczenie,

po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych w dniu 26 września 2006 r.,

zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Apelacyjny w Gdańsku

postanowieniem z dnia 7 lipca 2006 r.,

Czy przepis art. 1302 § 3 k.p.c. ma zastosowanie w sprawach podlegających opłacie podstawowej?

podjął uchwałę:

Przepis art.1302 § 3 k.p.c. stosuje się do środków odwoławczych i środków zaskarżenia podlegających opłacie podstawowej, o której mowa w art. 35 i 36 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.)

Uzasadnienie

Sąd Apelacyjny - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku przedstawił do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne w następującym stanie faktycznym sprawy.

Postanowieniem z dnia 31 maja 2006 r. Sąd Okręgowy - Sąd Pracy Ubezpieczeń Społecznych w Bydgoszczy odrzucił apelację Beaty M i Rafała S od wyroku tego Sądu z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B o ubezpieczenie. W uzasadnieniu postanowienia Sąd Okręgowy podniósł, że powyższa apelacja podlegała odrzuceniu na mocy art. 1302 § 3 k.p.c., ponieważ sprawa, w której ją wniesiono, należy do spraw podlegających opłacie w wysokości stałej, a pełnomocnik ubezpieczonej, będący radcą prawnym, wnosząc ten środek odwoławczy nie uiścił opłaty podstawowej.

W zażaleniu na powyższe postanowienie zarzucono, że opłata od zażalenia wniesiona została na wezwanie Sądu do usunięcia braków formalnych pisma w zakreślonym terminie oraz sformułowano wywody na temat niekonstytucyjności przepisu art. 130 § 2 i 3 k.p.c.

Sąd Apelacyjny stwierdził, że wprawdzie skarżąca w zażaleniu powołała się na przepisy, które nie miały zastosowania w sprawie, albowiem Sąd Okręgowy oparł się na obowiązującym od dnia 2 marca 2006r. przepisie art. 130§ 3 k.p.c., jednakże pozostaje do rozważenia w przedmiotowej sprawie kwestia możliwości zastosowania przepisu, który stanowił podstawę rozstrzygnięcia Sądu pierwszej instancji. Sąd Okręgowy, odrzucając apelację skarżącej wyszedł z założenia, że sprawy podlegające opłacie podstawowej (w tym sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych) są jednocześnie sprawami podlegającymi opłacie w stałej wysokości w rozumieniu art. 130§ 3 k.p.c., który to przepis został wprowadzony z dniem 2 marca 2006 r. ustawą z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz. 1398 ze zm.). Stosownie do jego treści „sąd odrzuca bez wzywania o uiszczenie opłaty pismo wniesione przez adwokata, radcę prawnego lub rzecznika patentowego środki odwoławcze lub środki zaskarżenia (apelację, zażalenie, skargę kasacyjną, skargę o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, sprzeciw od wyroku zaocznego, zarzuty od nakazu zapłaty, skargę na orzeczenie referendarza sądowego), podlegające opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej." W opinii Sądu Apelacyjnego nie sposób nie zauważyć, że w redakcja tego przepisu jest niejasna z uwagi na umieszczenie w nim słowa „pismo" i brak znaku przestankowego po słowach „rzecznika patentowego". Konstatacja ta wynika stąd, że pisma nieopłacone, poza środkami odwoławczymi i środkami zaskarżenia podlegają zwrotowi, a nie odrzuceniu, o czym stanowi art. 130§ 2 k.p.c. Jednakże z treści art. 130§ 3 k.p.c. niewątpliwie wynika, że sąd odrzuca bez wzywania o uiszczenie opłaty wymienione w nim, a wniesione przez adwokata lub radcę prawnego środki odwoławcze lub środki zaskarżenia podlegające opłacie w wysokości stałej lub stosunkowej. Zgodnie z treścią art. 36 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych apelacja podlega wyłącznie opłacie podstawowej w wysokości stałej 30 złotych. Z kolei w myśl art. 35 ust. 1 ustawy w sprawach z zakresu prawa pracy pobiera się opłatę podstawową w kwocie 30 złotych wyłącznie od apelacji, zażalenia, skargi kasacyjnej i skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia. Jednakże w sprawach, w których wartość przedmiotu sporu przewyższa kwotę 50.000 złotych, pobiera się od wszystkich podlegających opłacie pism procesowych opłatę stosunkową.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty