Wyrok SN z dnia 9 października 2006 r., sygn. II BP 8/06
Podstawą skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4244 k.p.c.) jest tylko takie naruszenie prawa (procesowego, materialnego), które spowodowało niezgodność orzeczenia z prawem.
Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar, Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Józef Iwulski (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 października 2006 r. sprawy z powództwa Andrzeja R., Teresy S. przeciwko PKP Przewozy Regionalne Sp. z o.o. M. Zakładowi Przewozów Regionalnych w W. o dodatek stażowy, na skutek skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego Warszawa-Praga w Warszawie z dnia 19 grudnia 2005 r. [...] oraz wyroku Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 9 marca 2005 r. [...]
o d d a l i ł skargę i odstąpił od obciążenia powodów kosztami postępowania.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 9 marca 2005 r. [...] Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie oddalił powództwo Andrzeja R. i Teresy S. przeciwko PKP Przewozy Regionalne Spółce z o.o. w Warszawie o dodatek stażowy oraz zasądził od powodów na rzecz pozwanego kwoty po 225 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.
Sąd Rejonowy ustalił, że do dnia 28 lutego 1999 r. w Przedsiębiorstwie Państwowym „Polskie Koleje Państwowe” obowiązywał zakładowy układ zbiorowy pracy z dnia 1 stycznia 1991 r., zgodnie z którym pracownikowi po 5 latach pracy przysługiwał dodatek stażowy w wysokości 7,5% wynagrodzenia zasadniczego; dodatek ten wzrastał o 1,5% za każdy następny rok zatrudnienia w PKP. W dniu 1 marca 1999 r. wszedł w życie nowy ponadzakładowy układ zbiorowy pracowników Przedsiębiorstwa Państwowego „Polskie Koleje Państwowe”, który zmienił zasady przyznawania dodatku stażowego. Dodatek ten przysługiwał w wysokości 1,5% podstawy wymiaru za każdy rok pracy, aż do osiągnięcia 33% tej podstawy. Pracownik zatrudniony u pozwanego w dniu wejścia w życie nowego układu, który przed tym dniem nabył prawo do dodatku w wysokości wyższej niż 33% podstawy wymiaru, zachowywał procentowy wskaźnik dodatku, bez prawa do dalszego wzrostu. Wejście w życie nowego układu nie mogło spowodować obniżenia wynagrodzenia pracownika. Pracodawca, wprowadzając w życie postanowienia tego ponadzakładowego układu zbiorowego pracy nie wypowiedział powodom warunków wynagradzania w zakresie zasad nabycia prawa do dodatku stażowego. Pracodawca powiadomił powodów, że od dnia 1 marca 1999 r. będzie miał zastosowanie nowy układ zbiorowy. Także w licznych dokumentach dotyczących zasad wynagradzania powodów (przeszeregowania) pracodawca zawsze powoływał się na nowy układ zbiorowy pracy. Powodowie mieli świadomość zmian w zasadach otrzymywania dodatku stażowego i nie kwestionowali ich. Przed dniem 1 marca 1999 r. wynagrodzenie zasadnicze powoda Andrzeja R. wynosiło 674,13 zł, a dodatek stażowy w dniu 1 marca 1999 r. był ukształtowany na poziomie 36% wynagrodzenia zasadniczego. Od tej daty dodatek ten został „zamrożony” na dotychczasowym poziomie, jednakże wynagrodzenie zasadnicze tego powoda wzrosło do kwoty 760 zł i corocznie było podwyższane. Wynagrodzenie zasadnicze Teresy S. przed 1 marca 1999 r. wynosiło 747,94 zł, a dodatek stażowy 37,5% wynagrodzenia zasadniczego. Od dnia 1 marca 1999 r. dodatek ten uległ „zamrożeniu” na dotychczasowym poziomie, ale wynagrodzenie zasadnicze powódki zostało podniesione do kwoty 770 zł i w następnych latach także było podwyższane. Z dniem 1 października 2001 r. powodowie stali się pracownikami PKP Przewozy Regionalne Spółki z o.o. w W. i zostali poinformowani na piśmie przez pracodawcę, że w okresie roku, zgodnie z art. 241 k.p., mają względem nich zastosowanie postanowienia ponadzakładowego układu zbiorowego pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
