Wyrok SN z dnia 15 grudnia 2004 r. sygn. I UK 109/04
Obowiązkiem rolnika jest zgłoszenie do ubezpieczenia społecznego nie tylko siebie, ale również osób podlegających ubezpieczeniu z tytułu pracy w jego gospodarstwie rolnym.
Przewodniczący SSN Zbigniew Myszka
Sędziowie SN: Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca), Andrzej Wasilewski
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 grudnia 2004 r. sprawy z wniosku Afimii K. przeciwko Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego-Oddziału Regionalnego w A. o emeryturę, na skutek kasacji wnioskodawczyni od wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 12 lutego 2004 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Białymstoku do ponownego rozpoznania i orzeczenia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie wyrokiem z dnia 7 października 2003 r. zmienił decyzję Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego-Oddziału Regionalnego w A. z dnia 5 lutego 2003 r. w ten sposób, że począwszy od dnia 15 stycznia 2003 r. przyznał Afimii K. prawo do renty rolniczej.
Sąd Okręgowy ustalił, że wnioskodawczyni na podstawie dziedziczenia testamentowego nabyła w 1/3 spadek po Natalii K. - siostrze przełożonej Klasztoru S. w W. Spadek ten stanowiło gospodarstwo rolne o powierzchni wraz z zabudowaniami. Oprócz wnioskodawczyni spadek ten nabyli Helena S. i Leon L, także po 1/3 części każde z nich. Wnioskodawczyni, urodzona 23 listopada 1916 r, w wieku 16 lat została, jako sierota, przygarnięta przez siostry zakonne tego klasztoru i utrzymywała się z pracy w nim. Siostry zakonne uprawiały ziemniaki, zboże, buraki, warzywa. Hodowały też bydło i drób. Większość prac polowych wykonywały same. Tylko do cięższych prac polowych zatrudniały mężczyzn. Wnioskodawczyni oprócz pracy w polu i przy hodowli wykonywała także wiele czynności bezpośrednio w klasztorze: prała, sprzątała, przygotowywała posiłki dla sióstr zakonnych i dla pracowników najemnych zatrudnionych w sezonie cięższych prac polowych. Począwszy od lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku siostrom zakonnym pomagał stale w pracach polowych Leon L, zamieszkały w M., który następnie stał się w 1/3 części spadkobiercą nieruchomości będącej w posiadaniu sióstr zakonnych. Wnioskodawczyni „w zasadzie wykonywała obowiązki do 80-tego roku życia". W 2001 r, na podstawie aktu notarialnego z dnia 14 lutego 2001 r, wnioskodawczyni, Helena S. i Leon L. przenieśli swoje udziały w spadku na rzecz Krzysztofa L. w zamian za dożywotnie świadczenia w postaci między innymi wyżywienia, mieszkania, ubrania, pomocy lekarskiej, pielęgnacji w chorobie, a przede wszystkim w zamian za przyjęcie jako domowników.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
