Wyrok SN z dnia 8 lipca 2004 r. sygn. IV CK 522/03
Przepis art. 362 k.c. nie może stanowić samoistnej podstawy zmniejszenia kary umownej; zmniejszenie takie może nastąpić na podstawie art. 484 § 2 k.c.
Sędzia SN Filomena Barczewska (przewodniczący)
Sędzia SN Mirosław Baczyk (sprawozdawca)
Sędzia SN Iwona Koper
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Marii B. i Janusza B. przeciwko Waldemarowi B. o zapłatę, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Cywilnej w dniu 8 lipca 2004 r. kasacji powodów od wyroku Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 22 maja 2003 r.
uchylił zaskarżony wyrok w punkcie pierwszym w punkcie trzecim i w tym zakresie przekazał sprawę Sądowi Apelacyjnemu w Gdańsku do ponownego rozpoznania oraz rozstrzygnięcia o kosztach postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Okręgowy zasądził od pozwanego Waldemara B. (Zakład Budowlany w W.) na rzecz powodów - Janusza B. i Marii B., prowadzących Przedsiębiorstwo Projektowo-Montażowe „P.” w B. kwotę 341 331,85 zł z odsetkami ustawowymi. Dochodzona przez powodów kwota obejmowała karę umowną przewidzianą za nieterminowe oddanie zamówionego dzieła w postaci budynków. Kara ta w istocie wynosiła kwotę 421 844 zł, ale powodowie skorzystali z zarzutu potrącenia wierzytelności z tytułu kary umownej z wzajemną wierzytelnością przysługującą pozwanemu. Rozstrzygnięcie Sądu Okręgowego oparte zostało na następujących ustaleniach faktycznych.
W dniu 6 lutego 1999 r. między stroną powodową (generalnym wykonawcą) i pozwanym (podwykonawcą) zawarta została umowa, w której pozwany zobowiązał się do wybudowania kilku budynków. Prace budowlane miały być rozpoczęte w dniu1 kwietnia 1999 r. i zakończone w końcu stycznia 2000 r. Zatwierdzono projekt budowlany i uzyskano pozwolenie na budowę Regionalnego Zakładu Utylizacji Odpadów wraz z modernizacją istniejącego wysypiska. Wynagrodzenie ustalono na kwotę 3 124 000 zł za wykonanie budynku nr 5 i kwotę 198.000 zł za wykonanie pozostałych obiektów. W umowie ustalono m.in. kary umowne w wysokości 0,1 % wynagrodzenia umownego za każdy dzień zwłoki liczonej od dnia 31 stycznia 2000 r. w oddaniu dzieła. Odbiór końcowy dzieła miał nastąpić w ciągu 10 dni od zgłoszenia i potwierdzenia przez inspektora nadzoru gotowości robót do odbioru. Plac budowy przekazano pozwanemu w dniu 1 kwietnia 1999 r. Oficjalne przekazanie terenu budowy oraz wskazanie punktu poboru wody i energii nastąpiło w dniu 16 kwietnia 1999 r. W dniu 25 maja 2000 r. inspektor nadzoru potwierdził zakończenie robót, a protokół odbioru został sporządzony w dniu 6 czerwca 2000 r. Powód wystawił pozwanemu notę obejmującą kwotę 421 829 zł obejmującą kary umowne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
