Wyrok SN z dnia 14 marca 2002 r. sygn. III KRS 1/02
1. W postępowaniu z odwołania od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa w sprawach wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego, nie ma zastosowania art. 393 § 1 i 2 KPC, co oznacza, że Sąd Najwyższy nie może odmówić przyjęcia odwołania do rozpoznania. W tym postępowaniu nie jest dopuszczalne powoływanie nowych faktów i dowodów, a Sąd Najwyższy jest związany ustaleniami faktycznymi stanowiącymi podstawę wydania zaskarżonej uchwały (art. 39311 § 2 KPC w związku z art. 13 ust. 6 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o Krajowej Radzie Sądownictwa, Dz.U. Nr 100, poz. 1082).
2. Krajowa Rada Sądownictwa jest uprawniona do samodzielnego ustalania kryteriów, którymi się kieruje, podejmując uchwałę o wyrażeniu zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego. Rada, poza okolicznościami podnoszonymi przez zainteresowanego sędziego, może uwzględnić stanowiska organów samorządu sędziowskiego i administracji sądowej, w których zawarte są opinie o postawie i osiągnięciach sędziego, przebieg jego dotychczasowej pracy, w tym także oceny orzecznictwa.
Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Roman Kuczyński, Krystyna Bednarczyk
Sąd Najwyższy, z odwołania Doroty B.-A. od uchwały Krajowej Rady Sądownictwa [...] z dnia 13 lipca 2001 r. w sprawie odmowy wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2002 r.
oddalił odwołanie.
Uzasadnienie
Uchwałą z dnia 13 listopada 2001 r. [...] Krajowa Rada Sądownictwa nie wyraziła zgody na dalsze zajmowanie stanowiska sędziego przez Dorotę B.-A. - sędziego Sądu Rejonowego w P.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty