Wyrok SN z dnia 6 grudnia 2000 r. sygn. II UKN 114/00
Nie można prawa do zasiłku chorobowego w określonej wysokości rozpatrywać, z pominięciem uprzedniego, prawomocnego ustalenia, że nieważna jest umowa o pracę wyznaczająca wysokość wynagrodzenia, będącego podstawą wyliczenia zasiłku chorobowego.
Przewodniczący SSN Jerzy Kuźniar (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Krystyna Bednarczyk, Andrzej Wasilewski
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 6 grudnia 2000 r. sprawy z wniosku Bartłomieja B. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w P. o wysokość zasiłku chorobowego, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 listopada 1999 r. [...]
oddalił kasację.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia 30 lipca 1996 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych-Oddział w P. stwierdził, że podstawę wymiaru zasiłku chorobowego należnego wnioskodawcy Bartłomiejowi B. za okres od 4 do 10 października 1993 r, od 29 października do 14 listopada 1993 r, od 22 listopada do 31 grudnia 1993 r, od 20 do 30 stycznia , od 22 lutego do 20 sierpnia i od 22 listopada do 21 grudnia 1994 r. stanowi kwota 3.300 zł -wynagrodzenie za miesiąc wrzesień 1993 r, bowiem w lipcu i sierpniu tego roku wnioskodawca przepracował mniej niż połowę obowiązującego czasu pracy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
