Wyrok SN z dnia 22 listopada 2000 r. sygn. II CKN 897/98
Rezygnacja doktoranta ze studiów jest jednostronną czynnością prawną, mogącą powodować obowiązek zwrotu stypendium.
Przewodniczący: Sędzia SN Marian Kocon
Sędziowie SN: Bronisław Czech (sprawozdawca), Tadeusz Żyznowski
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 22 listopada 2000 r. na rozprawie, sprawy z powództwa Politechniki Ł. w Ł. przeciwko Łukaszowi M. o zapłatę, na skutek kasacji pozwanego od wyroku Sądu Wojewódzkiego w Łodzi z dnia 22 maja 1998 r.,
oddalił kasację i nie obciążył pozwanego kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy w Łodzi wyrokiem z dnia 28 października 1997 r. zasądził od pozwanego na rzecz strony powodowej kwotę 8255 zł z ustawowymi odsetkami od 26 lutego 1997 r. Sąd ten ustalił, że pozwany jako uczestnik dziennych studiów doktoranckich od lutego 1994 r. do października 1996 r. pobrał stypendium w łącznej wysokości zasądzonej kwoty, a na skutek swojej rezygnacji skreślony został z listy uczestników studium doktoranckiego i dlatego ma obowiązek zwrócić pobrane stypendium (§ 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych, Dz.U. Nr 58, poz. 249, ze zm.).
Sąd Wojewódzki w Łodzi wyrokiem z dnia 22 maja 1998 r. oddalił apelację pozwanego od tego wyroku.
Pozwany w kasacji zarzucił naruszenie prawa materialnego przez błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie § 12 ust. 1 i 2, § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów naukowych, (Dz.U. Nr 58, poz. 249, ze zm.), niewłaściwe zastosowanie art. 1, 62, 67 ust. 2, art. 68 Konstytucji RP z dnia 22 lipca 1952 r., niewłaściwe zastosowanie art. 7 lit. a Międzynarodowego Paktu Praw Gospodarczych, Społecznych i Kulturalnych, błędną wykładnię art. 5 k.c., niewłaściwe zastosowanie art. 353 § 1 k.c., naruszenie prawa procesowego art. 328 § 2 w związku z art. 391 k.p.c. przez „niedostateczne uzasadnienie wyroku przez Sąd Wojewódzki polegające na nierozważeniu podnoszonych w apelacji zarzutów (...)”, art. 233 § 1 w związku z art. 391 k.p.c. przez „wyciągnięcie błędnego wniosku, iż przyjęcie swobodnej rezygnacji pozwanego przez Radę Wydziału Politechniki Ł. jest równoznaczne z wydaniem przez nią decyzji w trybie § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 10 czerwca 1991 r. (...)”, art. 382 k.p.c. „poprzez pominięcie bezspornego faktu, iż strony nie zawarły żadnej umowy i w związku z tym brak było podstaw do uwzględnienia powództwa (...)”.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
