Wyrok SN z dnia 4 marca 1999 r. sygn. I PKN 619/98
1. Stosunek pracy z mianowanym nauczycielem akademickim może być rozwiązany na mocy porozumienia stron, bez konieczności podjęcia odrębnej decyzji właściwego organu uczelni wyższej (art. 93 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym, Dz.U. Nr 65, poz. 385 ze zm.).
2. Przepis art. 4771 § 11 KPC nie ma zastosowania w postępowaniu apelacyjnym.
Przewodniczący: SSN Roman Kuczyński
Sędziowie SN: Walerian Sanetra, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 1999 r. sprawy z powództwa Bogumiła Ł. przeciwko Uniwersytetowi S. w S. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Szczecinie z dnia 10 lipca 1998 r. [...]
1. oddalił kasację,
2. zasądził od powoda na rzecz strony pozwanej kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Szczecinie wyrokiem z dnia 4 marca 1997 r. oddalił powództwo Bogumiła Ł. o uznanie za bezskuteczne wypowiedzenia umowy o pracę dokonanego przez Uniwersytet S. dnia 15 października 1996 r. ze skutkiem na dzień 31 stycznia 1997 r. Ustalił, że powód przeszedł do pracy w pozwanym Uniwersytecie w 1985 r., z zachowaniem dotychczasowego stanowiska, z Wyższej Szkoły Pedagogicznej, w której zajmował stanowisko adiunkta. Poczynając od 1990 r. strona pozwana wypowiadała powodowi wielokrotnie stosunek pracy, jednak do jego ustania nie doszło, gdyż na mocy wyroków sądowych powód był trzykrotnie przywracany do pracy. Wyrokiem Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Szczecinie z dnia 11 października 1994 r. [...] powód został przywrócony do pracy na stanowisku adiunkta w Instytucie Socjologii pozwanego Uniwersytetu na czas nie określony. W czasie od 13 lutego do 11 sierpnia 1995 r. korzystał z urlopu dla poratowania zdrowia, a od 12 sierpnia do 22 września 1995 r. przebywał na urlopie wypoczynkowym.
Sąd Rejonowy ponadto ustalił, że na mocy porozumienia o zmianie warunków pracy i płacy, zawartego z Rektorem Uniwersytetu dnia 14 listopada 1995 r., powód przyjął z dniem 20 listopada 1995 r. obowiązki głównego specjalisty - socjologa. Wskutek tego został ze stanowiska adiunkta w grupie nauczycieli akademickich przeniesiony do grupy pracowników administracyjnych. Pismem z dnia 19 września 1996 r. powód zwrócił się do Rektora o przeniesienie go na stanowisko adiunkta w Zakładzie Socjologii Ogólnej pozwanego Uniwersytetu. Wniosek ten nie uzyskał pozytywnej opinii Rady Instytutu Socjologii. W dwóch pismach z dnia 28 sierpnia 1996 r. Rektor Uniwersytetu zawiadomił Związek Nauczycielstwa Polskiego oraz Komisję Uczelnianą NSZZ „Solidarność” w tymże Uniwersytecie o zamiarze wypowiedzenia powodowi umowy o pracę w związku z likwidacją etatu głównego specjalisty - socjologa. Pismem z dnia 20 września 1996 r. przewodniczący ZNP zwrócił się do Rektora z prośbą o przychylenie się do wniosku powoda o umożliwienie mu powrotu do pracy dydaktycznej na stanowisku adiunkta. Prośba ta nie została uwzględniona. W dniu 15 października 1996 r. Rektor strony pozwanej, powołując się na art. 32 § 1 i 2 KP w związku z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U. z 1990 r. Nr 4, poz. 19 ze zm.), wypowiedział powodowi umowę o pracę ze względu na likwidację jego stanowiska. W okresie wypowiedzenia został z regulaminu organizacyjnego pozwanego Uniwersytetu usunięte postanowienie o istnieniu stanowiska głównego specjalisty - socjologa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
