Wyrok SN z dnia 7 września 1999 r. sygn. I PKN 253/99
Pracownicy (emeryci), którzy w momencie prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego nie byli już w nim zatrudnieni, nie są uprawnieni do korzystania ze środków przekazywanych w razie jego sprzedaży do zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.).
Przewodniczący: SSN Walerian Sanetra
Sędziowie: SN Jadwiga Skibińska-Adamowicz, SA Katarzyna Gonera (sprawozdawca).
Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 7 września 1999 r. sprawy z powództwa Teresy C. przeciwko O. Zakładom Drobiarskim „I." S.A. w O. o ustalenie, że powódka jest uprawniona do korzystania z funduszu socjalnego, na skutek kasacji strony pozwanej od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie z dnia 27 listopada 1998 r. [...]
zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że oddalił apelację powódki od wyroku Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Olsztynie z dnia 4 sierpnia 1998 r. [...], nie obciążając powódki kosztami postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Olsztynie, wyrokiem z dnia 4 sierpnia 1998 r., oddalił powództwo Teresy C. o zobowiązanie strony pozwanej - O. Zakładów Drobiarskich „I." SA w O. do ujęcia powódki w wykazie osób uprawnionych do korzystania ze zwiększonego zakładowego funduszu świadczeń socjalnych powstałego na mocy art. 48 ust. 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych (Dz.U. Nr 118, poz. 561 ze zm.). Sąd Rejonowy ustalił, że powódka była zatrudniona w przedsiębiorstwie państwowym pod nazwą Zakłady Mięsne w O. od 13 maja 1971 r. do 31 marca 1997 r. Stosunek pracy został rozwiązany na mocy porozumienia stron z przyczyn leżących po stronie pracodawcy. Od 2 kwietnia 1997 r. powódka przebywała na stałym zasiłku przedemerytalnym z możliwością uzyskania świadczeń emerytalnych w 2001 r. Na podstawie umowy sprzedaży z dnia 3 marca 1998 r. [...] mienie zlikwidowanego przedsiębiorstwa państwowego Zakłady Mięsne w O. zostało sprzedane stronie pozwanej, zbywcą był organ założycielski. W umowie strona pozwana jako nabywca zobowiązała się wpłacić na wyodrębniony rachunek bankowy kwotę 525.000 złotych, stanowiącą 15 % wynegocjowanej ceny sprzedaży, tytułem wpłaty na fundusz socjalny przeznaczony jedynie dla pracowników zatrudnionych w zbywanym przedsiębiorstwie w dniu 25 maja 1997 r. W uchwale z 9 maja 1998 r. byli pracownicy byłych Zakładów Mięsnych w O. ustalili sposób i zasady podziału powyższej kwoty. Sąd Rejonowy ocenił, że powódka nie jest osobą uprawnioną do korzystania ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych utworzonego na podstawie umowy z 3 marca 1998 r., albowiem nie spełnia ustawowych warunków do otrzymania świadczeń z tego funduszu. Z art. 8 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (jednolity tekst: Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.) wynika, że przy spełnieniu określonych przesłanek do korzystania z jego zasobu uprawnione są osoby wymienione w art. 2 pkt 5, w szczególności pracownicy i ich rodziny, emeryci i renciści - byli pracownicy i ich rodziny oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie prawo korzystania ze świadczeń socjalnych. Powódka nie jest osobą uprawnioną ani na podstawie ustawy, ani na podstawie regulaminu, albowiem po rozwiązaniu stosunku pracy nie przeszła na emeryturę, a jedynie nabyła uprawnienia do zasiłku przedemerytalnego. Postanowienia ustawy rozciągające uprawnienia do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych również na emerytów i rencistów będących byłymi pracownikami należy rozumieć ściśle i nie można tej grupy rozszerzać na inne osoby.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
