Wyrok SN z dnia 11 lutego 1998 r. sygn. II UKN 334/97

Złożony po dniu 31 grudnia 1995 r. wniosek o ponowne obliczenie wysokości świadczenia emerytalno-rentowego przez ustalenie na nowo podstawy jego wymiaru podlega rozpatrzeniu jako pierwszorazowy wniosek o przyznanie świadczenia (art. 33² w związku z art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw, Dz.U. Nr 104, poz. 450 ze zm.).

Przewodniczący SSN: Andrzej Kijowski (sprawozdawca)

Sędziowie SN: Maria Tyszel, Barbara Wagner

Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 1998 r. sprawy z wniosku Wiesława J. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych-Oddziałowi w K. o podwyższenie emerytury, na skutek kasacji wnioskodawcy od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Krakowie z dnia 15 stycznia 1997 r. [...]

oddalił kasację.

Uzasadnienie

Sąd Wojewódzki-Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Kielcach wyrokiem z dnia 21 maja 1996 r. [...], oddalił odwołanie Wiesława J. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych-Oddziału w K. z dnia 20 marca 1996 r., odmawiającej przeliczenia pobieranej przez wnioskodawcę emerytury przez przyjęcie za podstawę jej wymiaru wynagrodzenia osiągniętego w latach 1970-1979. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Sąd Wojewódzki wyraził pogląd, że skoro wniosek o ponowne ustalenie wysokości świadczenia emerytalnego został zgłoszony w dniu 15 marca 1996 r., to podstawę jego wymiaru może - zgodnie z art. 33 w związku z art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 października 1991 r. o rewaloryzacji emerytur i rent, o zasadach ustalania emerytur i rent oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 104, poz. 450 ze zm.) - stanowić przeciętna zwaloryzowana kwota wynagrodzenia lub dochodu z 7 kolejnych lat kalendarzowych wybranych przez zainteresowanego spośród ostatnich 16 lat kalendarzowych poprzedzających rok złożenia wniosku o przeliczenie podstawy wymiaru, a nie rok złożenia wniosku o przyznanie świadczenia. W odniesieniu do wnioskodawcy oznacza to, że przeliczenia wysokości pobieranej emerytury mógłby się domagać jedynie w oparciu o wynagrodzenie z 7 kolejnych lat kalendarzowych w okresie od 1980 do 1995 r. Przepis art. 7 ustawy rewaloryzacyjnej nie daje natomiast podstaw do uwzględnienia zgłoszonego w 1996 r. wniosku o przeliczenie świadczenia w taki sposób, aby za podstawę jego wymiaru przyjąć wynagrodzenie z 10 lat kalendarzowych przypadających na 19 lat przed zgłoszeniem w 1989 r. pierwszorazowego wniosku o przyznanie emerytury, a więc z lat 1970-1979.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się