Wyrok SN z dnia 16 stycznia 1996 r. sygn. I PRN 114/94

Na podstawie art. 358¹ § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p. pracownik może żądać waloryzacji tylko takiego składnika wynagrodzenia, który nie został wypłacony w terminie, zaś między datą wymagalności świadczenia a jego spełnieniem nastąpił znaczny spadek wartości pieniądza.

Przewodniczący SSN: Józef Iwulski

Sędziowie SN: Kazimierz Jaśkowski, Jadwiga Skibińska-Adamowicz (sprawozdawca)

Sąd Najwyższy, przy udziale Prokuratora Jana Szewczyka, po rozpoznaniu w dniu 16 stycznia 1996 r. sprawy z powództwa Mirosława R., Jacka R., Bogusława B., Mirosława K., Jerzego T. Wandy T., Grzegorza B., Stanisława T. oraz Bożeny S. przeciwko Zakładom Urządzeń Górniczych "W." w W. o ekwiwalent pieniężny za deputat węglowy, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych we Wrocławiu z dnia 24 maja 1994 r., [...]

uchylił zaskarżony wyrok i zmienił wyrok Sądu Rejonowego-Sądu Pracy w Wałbrzychu z dnia 2 grudnia 1993 r., [...] w ten sposób, że oddalił powództwa.

Uzasadnienie

Sąd Rejonowy-Sąd Pracy w Wałbrzychu wyrokiem z dnia 2 grudnia 1993 r. zasądził od Zakładów Urządzeń Górniczych "W." w W. na rzecz Jacka R., Bogusława B., Stanisława T. i Mirosława K. po 5.093.927 zł, na rzecz Jerzego T. 3.665.140 zł, Wandy T. 1.279.493 zł, Mirosława R. 1.025.113 zł, Grzegorza B. 1.119.051 zł i Bożeny S. 2.948.429 zł, przy czym wszystkie wymienione kwoty z ustawowymi odsetkami.

Sąd I instancji ustalił, że powodom jako pracownikom (lub byłym pracownikom) strony pozwanej przysługiwał deputat węglowy, który był wypłacany wyłącznie w ekwiwalencie pieniężnym stosownie do § 4 pkt 16 załącznika nr 32 do Układu Zbiorowego Pracy dla Przemysłu Węglowego z dnia 1 lutego 1980 r. W komunikacie dla załogi stanowiącym załącznik do Porozumienia zawartego dnia 22 stycznia 1990 r. ustalono, że od 1 stycznia 1990 r. wysokość ekwiwalentu pieniężnego za 1 tonę węgla wynosi 194.000 zł, natomiast w komunikacie z dnia 24 stycznia 1994 r. w sprawie ubruttowienia wynagrodzeń podano, że od 1 stycznia 1992 r. cena 1 tony węgla wynosi 242.500 zł. Jednocześnie Sąd Rejonowy ustalił, że przyjęte przez zakład pracy ceny węgla były niższe od cen istniejących na rynku, gdyż w drugiej połowie 1990 r. 1 tona węgla kosztowała 226.452 zł, w 1991 r. - 442.264 zł, a w 1992 r. - 614.708 zł. W związku z tym Sąd I instancji uznał, że wypłacone powodom kwoty z tytułu ekwiwalentu za węgiel powinny być zwaloryzowane na podstawie art. 358 § 3 k.c. w związku z art. 300 k.p. i zasądził na rzecz każdego z powodów różnicę między wypłaconą im kwotą ekwiwalentu a średnią ceną rynkową węgla deputatowego.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się