Wyrok SN z dnia 7 marca 1996 r. sygn. III ARN 70/95
Postępowanie administracyjne w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej ma na celu wyjaśnienie jej kwalifikowanej niezgodności z prawem, a nie ponowne rozpoznanie zakończonej sprawy.
Przewodniczący SSN: Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca)
Sędziowie SN: Andrzej Kijowski, Kazimierz Jaśkowski, Janusz Łętowski, Andrzej Wróbel
Sąd Najwyższy, przy udziale prokuratora Waldemara Grudzieckiego, po rozpoznaniu w dniu 7 marca 1996 r. sprawy ze skargi „D.” Spółki z o.o. w S. na decyzję Ministra Finansów z dnia 23 czerwca 1994 r. [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Izby Skarbowej w W. z dnia 9 lutego 1993 r. na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 21 kwietnia 1995 r., [...]
oddalił rewizję nadzwyczajną.
Uzasadnienie
„D.” spółka z o.o. w S. prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie skupu i sprzedaży towarów spożywczych i przemysłowych pochodzenia krajowego i zagranicznego oraz usług pośrednictwa kupna, sprzedaży i zamiany.
Decyzjami Urzędu Skarbowego [...] z dnia 9 grudnia 1992 r. ustalona została odpowiedzialność Spółki „D.” na kwotę 2.884.026.000 zł jako płatnika, który nie pobrał i nie przekazał Urzędowi Skarbowemu w latach 1990-1991 opłaty skarbowej w należnej wysokości od zakupionych do dalszej odsprzedaży od osób fizycznych artykułów pochodzenia zagranicznego.
W wyniku kontroli skarbowej z dnia 12 kwietnia 1991 r. ustalono, że Spółka „D.” w poddanym kontroli okresie prowadziła skup towarów pochodzenia zagranicznego w oparciu o wartości dewizowe przekazywane jej przez zleceniodawców, a następnie sprzedawała pochodzące ze skupu towary w prowadzonych przez siebie hurtowniach i sklepach. Spółka „D.”, nie prowadząc ewidencji umów zleceń ani też rejestru opłaty skarbowej, pobierała z tytułu zawieranych przez siebie umów sprzedaży opłatę skarbową i jako płatnik tej opłaty, przekazała kwotę 6.128.317.600 zł, chociaż powinna była z tego tytułu przekazać kwotę 9.012.343.800 zł. Niedopłata wynikła z wadliwego pobierania przez płatnika opłaty skarbowej według stawki 7,5% zamiast stawki 15%, która od dnia 1 marca 1990 r. obowiązywała na podstawie zmienionego rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 24 lutego 1990 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 79) przepisie § 46 ust. 1 pkt 4 i ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 lutego 1989 r. w sprawie opłaty skarbowej (Dz. U. Nr 9, poz. 52).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
