Wyrok SN z dnia 2 lutego 1995 r. sygn. II URN 51/94
Pominięcie przez Sądy obu instancji oświadczenia wnioskodawcy o cofnięciu odwołania od organu rentowego, względnie wniosku, stanowi rażące naruszenie art. 469 w zw. z art. 203 k.p.c uzasadniające uwzględnienie wniosku rewizji nadzwyczajnej o uchylenie zaskarżonych wyroków.
Przewodniczący SSN: Teresa Romer
Sędzia SN:Maria Tyszel (sprawozdawca)
Sędzia SA: Jerzy Kuźniar
Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Stefana Trautsolta, po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 1995 r. sprawy z wniosku Mariana Z. przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. o wysokość emerytury, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Sądu Apelacyjnego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Warszawie z dnia 3 grudnia 1993 r., [...]
uchylił zaskarżony wyrok oraz poprzedzający go wyrok Sądu Wojewódzkiego-Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie z dnia 28 lipca 1993 r. [...] i sprawę przekazał temuż Sądowi do ponownego rozpoznania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
