Wyrok SN z dnia 5 października 1994 r. sygn. III ARN 51/94
W świetle art. 209 k.p.a. - sąd administracyjny nie może dokonywać, wiążącego organ administracji państwowej, ustalenia podstawy faktycznej kontrolowanej decyzji administracyjnej.
Przewodniczący SSN: Walery Majewicz
Sędziowie SN: Adam Józefowicz, Jerzy Kwaśniewski (sprawozdawca), Janusz Łętowski, Andrzej Wróbel,
Sąd Najwyższy, z udziałem prokuratora Włodzimierza Skoniecznego, po rozpoznaniu w dniu 5 października 1994 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Handlowego Import-Eksport "J." Spółka z o.o. w F. na dwie decyzje Izby Skarbowej w Z. z dnia 23 kwietnia 1993 r. [...] i z dnia 26 kwietnia 1993 r. [...] w przedmiocie wymiaru podatku obrotowego za lata 1990 i 1991, na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości [...] od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 8 lutego 1994 r. [...]
uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu-Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie.
Uzasadnienie
Z uzasadnienia zaskarżonego rewizją nadzwyczajną wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego-Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 8 lutego 1994 r. wynika, że jego podstawą, która miała decydujący wpływ na rozstrzygnięcie sprawy w postaci uchylenia zaskarżonych decyzji, były ustalenia dotyczące zastosowania art. 209 k.p.a. Mianowicie Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że stosownie do wskazanego przepisu zarówno sąd jak i organy administracyjne związane są oceną prawną wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 1992 r. sygn. akt SA/Lu -1154-1156/91, który poprzez uchylenie poprzednio wydanych w tym samym przedmiocie decyzji, spowodował w konsekwencji ponowne rozpoznanie sprawy w przedmiocie wymiaru, wobec Przedsiębiorstwa Handlowego Import-Eksport "J." Spółka z o.o. w F., podatku obrotowego za 1990 r. i 1991 r. Według oceny Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanie, po ponownym rozpoznaniu sprawy, w istocie takich samych decyzji, jak te, które zostały poprzednio uchylone, tj. wymierzenie Spółce "J." podatku obrotowego za 1990 r. w kwocie 327.070.000 zł oraz za 1991 r. w kwocie 434.682.000 zł, pozostaje w sprzeczności z powołanym wyżej wyrokiem z dnia 17 marca 1992 r. Stosownie bowiem do tego wyroku, ze względu na szczególne okoliczności dotyczące przebiegu postępowania podatkowego w sprawie, świadczące o obarczeniu podatnika swego rodzaju odpowiedzialnością za błędy popełnione także w dużym stopniu przez Urząd Skarbowy, co obecnie zdolności gospodarczej oraz egzystencji Spółki, obciążenie tej Spółki podatkiem obrotowym zgodnie z należną stawką 20% jest wysoce niesprawiedliwe. W tej sytuacji pozostaje natomiast jedynie możliwość skorzystania przez Izbę Skarbową w Z., z wynikającego z art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 19 grudnia 1980 r. o zobowiązaniach podatkowych (Dz. U. Nr 27, poz. 111 ze zm.), uprawnienia organów podatkowych do zaniechania w całości lub w części ustalenia zobowiązań podatkowych i poboru podatku.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
