Postanowienie SN z dnia 10 czerwca 1991 r., sygn. II KRN 48/91
Wprawdzie przepis art. 74 § 4 k.k.w. operuje – verba legis – kategorii powinności, niemniej jednak stwierdzić należy, że w sytuacjach, które dotyczą zachowania fundamentalnych gwarancji procesowych oskarżonego czy skazanego, ową powinność rozumieć należy z reguły jako obowiązek sądu.
Sąd Najwyższy w sprawie Marka C., oskarżonego z art. 184 § 1 k.k., z powodu rewizji nadzwyczajnej Prokuratora Generalnego – wniesionej na korzyść oskarżonego – od postanowienia Sądu Rejonowego w Ł. z dnia 13 listopada 1989 r. i utrzymującego go w mocy postanowienia z dnia 25 stycznia 1990 r. tego Sądu, po wysłuchaniu wniosku prokuratora – postanowił uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Ł. do ponownego rozpoznania
Uzasadnienie
Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Ł. z 2.III.1987 r. Marek C. skazany został za popełnienie występku określonego w art. 184 § 1 k.k. za karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Wykonanie tej kary sąd na podstawie art. 73 § 1 k.k. zawiesił warunkowo, ustalając okres próby na 4 lata.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
