Uchwała SN z dnia 17 października 1991 r., sygn. III CZP 100/91
Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Mariana F. przeciwko 1) Kołu Łowieckiemu przy Nadleśnictwie w L., 2) Okręgowemu Zarządowi Lasów Państwowych w K., 3) Skarbowi Państwa reprez. przez Wojewodę w K. o zapłatę po rozpoznaniu na posiedzeniu jawnym zagadnienia prawnego przekazanego przez Sąd Wojewódzki w Krośnie, postanowieniem z dnia 30 czerwca 1991 r. I Cr 123/91 do rozstrzygnięcia w trybie art. 391 k.p.c.:
„Czy w świetle obowiązków i uprawnień wynikających, w zakresie ochrony zwierząt leśnych żyjących w stanie wolnym, z ustawy z dnia 17 czerwca 1959 r. o hodowli, ochronie zwierząt łownych i prawie łowieckim (j.t. Dz.U. z 1973 r., nr 33, poz. 197 z późn. zm.) oraz ustawy z 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska (Dz.U. nr 3, poz. 6 z późn. zm.) – Państwo może być uznane za hodującego zwierzęta leśne żyjące w stanie wolnym, jak np. wilki w rozumieniu art. 431 k.c., co w konsekwencji skutkuje odpowiedzialność Państwa za szkody wyrządzone przez te zwierzęta (niezależnie od przypadków wynikających z art. 44 ust. 1 prawa łowieckiego), czy też odpowiedzialność Skarbu Państwa za szkody wyrządzone przez tę zwierzynę (niezależnie od przypadków określonych w art. 44 ust. 1 prawa łowieckiego) opiera się tylko na podstawie art. 417 k.c.?”
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
