Wyrok SN z dnia 15 listopada 1988 r., sygn. WR 482/88
Sprawca przestępstwa określonego w art. 256 § 1 k.k. może być nie tylko osoba pozbawiona wolności na podstawie prawnego nakazu i przebywająca w miejscu zamknięcia, lecz także osoba nie przebywająca w takim miejscu, a zatrzymana na podstawie prawnego nakazu organu ścigania.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 1988 r. na rozprawie sprawy Jacka K., skazanego nieprawomocnie za przestępstwa określone w art.: 1) 303 § 3 k.k. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności, 2) 256 § 1 k.k. na karę 3 miesięcy pozbawienia wolności – łącznie na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z odroczeniem jej wykonania do czasu ukończenia służby wojskowej (na podstawie art. 301 k.k.) oraz wobec którego na podstawie art. 361 § 1 w zw. z art. 11 pkt 4 k.p.k. umorzono postępowanie karne o przestępstwo określone w art. 11 § 1 k.k. w zw. z art. 303 § 1 k.k., z powodu rewizji wniesionej przez wiceprokuratora Wojskowej Prokuratury Garnizonowej w N. od wyroku Wojskowego Sądu Garnizonowego w N. z dnia 30 września 1988 r. – zaskarżony wyrok zmienił przez podwyższenie kary jednostkowej za przestępstwo z art. 303 § 3 k.k. i kary łącznej do 1 roku aresztu wojskowego i z tymi zmianami wyrok ten w pozostałej części utrzymał w mocy (...).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
