10.05.2023

Wyrok NSA z dnia 10 maja 2023 r., sygn. III OSK 4124/21

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Teresa Zyglewska Sędziowie Sędzia NSA Mirosław Wincenciak Sędzia del. WSA Kazimierz Bandarzewski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Białymstoku od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 3 listopada 2020 r. sygn. akt II SAB/Bk 110/20 w sprawie ze skargi J. N. na bezczynność Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Białymstoku w przedmiocie podjęcia działań dotyczących hałasu emitowanego z urządzeń i instalacji kościelnych oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku wyrokiem z dnia 3 listopada 2020 r. sygn. akt II SAB/Bk 110/20, po rozpoznaniu skargi J. N. (dalej jako skarżący) na bezczynność Podlaskiego Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w Białymstoku (dalej jako PWIOŚ) w przedmiocie podjęcia działań dotyczących hałasu emitowanego z urządzeń i instalacji kościelnych, zobowiązał PWIOŚ do załatwienia wniosków skarżącego w przedmiocie uciążliwości hałasowych w terminie 30 dni od daty zwrotu akt organowi (punkt 1), stwierdził, że organ dopuścił się bezczynności (punkt 2); stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa (punkt 3); nie wymierzył organowi grzywny (punkt 4); zasądził od PWIOŚ na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania sądowego (punkt 5).

W uzasadnieniu orzeczenia Sąd pierwszej instancji wskazał, że z ustaleń poczynionych w sprawie wynika, iż skarżący począwszy od sierpnia 2018 r. wielokrotnie występował do PWIOŚ o podjęcie działań w sprawie ponadnormatywnego hałasu wydobywającego się z instalacji zamieszczonych w Parafii pw. [...] w H.. Organ podejmował w wyniku tych wniosków szereg działań. Trzykrotnie przeprowadzał kontrole na miejscu (listopad-grudzień 2018 r., lipiec – sierpień 2019 r. i wrzesień 2020 r.), odpowiadał na wnioski skarżącego, występował do Głównego Inspektora Ochrony Środowiska (dalej jako GIOŚ), w tym przekazywał organowi wyższego stopnia skargi na ww. działanie, jak również odbierał oświadczenia od proboszcza parafii sąsiedniej i jednocześnie dyrektora funkcjonującego przy tej parafii [...] o tym, że ani on, ani pensjonariusze nie skarżą się na hałasy, które w ocenie skarżącego są ponadnormatywne i uciążliwe. Wielokrotnie w pismach kierowanych do skarżącego, powołując się na stanowisko GIOŚ, organ wyjaśniał przedmiot i zakres zastosowania przepisów art. 156, w szczególności jego ust. 2 oraz odrębnie art. 343 ustawy z dnia 27 kwietnia 2002 r. Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2018 r. poz. 799 z późn. zm.) zwanej dalej jako P.o.ś., zaś w ostatnich pismach (a następnie w odpowiedzi na skargę), rozróżnił dźwięki wydobywające się z instalacji i urządzeń kościelnych jako dźwięki urządzeń nagłaśniających zewnętrznych (transmitujących na zewnątrz kościoła przebieg nabożeństw), a także dźwięki kurantów i dźwięki imitujące dzwony kościelne – włączane w określonych godzinach w dni powszednie, niedziele oraz dni świąteczne.

Zdaniem Sądu skoro przeprowadzano czynności kontrolne, a w korespondencji ze skarżącym organ na podstawie przepisów P.o.ś. kwalifikował w określony i konkretny sposób kontrolowaną aktywność Parafii, to - mając na uwadze długotrwałość tego stanu rzeczy (od sierpnia 2018 r.) – konsekwentne załatwianie interwencji skarżącego zwykłymi pismami informującymi o braku podstaw do podjęcia sformalizowanych procesowo czynności naruszyło prawa procesowe skarżącego, w szczególności prawo do skontrolowania stanowiska organu w sposób przewidziany prawem. Nie zagwarantowało także tych praw zakwalifikowanie pism skarżącego jako skarg na działanie organu, przekazanych następnie przez PWIOŚ do GIOŚ jako organu wyższego stopnia na podstawie art. 229 K.p.a. Załatwienie tych skarg przez GIOŚ w pismach z 10 maja 2019 r. oraz 28 czerwca 2019 r. nie umożliwiło doprowadzenia do sądowej kontroli stanowiska organu, bowiem sposób załatwienia przez organ wyższego stopnia skargi kwestionującej nienależyte działanie organu lub jego pracowników nie podlega kontroli sądowoadministracyjnej.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne