Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. II OSK 2656/20
W sytuacji, gdy istnieją wątpliwości co do statusu strony składającej wniosek o wznowienie postępowania administracyjnego, właściwy organ administracyjny ma obowiązek wznowienia postępowania zgodnie z art. 149 § 1 i 2 k.p.a., aby umożliwić dokładne zbadanie i ocenę legitymacji podmiotowej wnioskodawcy.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie: sędzia NSA Robert Sawuła (spr.) sędzia del. WSA Grzegorz Antas Protokolant: starszy asystent sędziego Beata Zborowska-Guziuk po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2023 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. sp. z o.o. sp. komandytowa z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 września 2019 r. sygn. akt II SA/Kr 481/19 w sprawie ze skargi J. B. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z dnia 20 lutego 2019 r. nr WI-I.7840.3.108.2018.EO w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zmiany decyzji dotyczącej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 12 września 2019 r., II SA/Kr 481/19, Wojewódzki Sąd Administracyjny (powoływany dalej jako: WSA) w Krakowie w sprawie ze skargi J.B. na postanowienie Wojewody Małopolskiego z 20 lutego 2019 r., nr Wl-l.7840.3.108.2018.EO, w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zmiany decyzji dotyczącej zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę, w pkt 1. uchylił zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie organu l instancji, w pkt 2. zasądził zwrot kosztów postępowania sądowego. Wyrok ten zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Jak wynika z ustaleń sądu wojewódzkiego, Prezydent Miasta Krakowa postanowieniem z 23 października 2018 r., nr AU-01-1.6740.1.2123.2018.AŻR, działając na podstawie art. 150, art. 149 § 3 i art. 147 w zw. z art. 104 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2017, poz. 1257 ze zm., K.p.a.), po rozpatrzeniu wniosku J.B. odmówił wznowienia postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Prezydenta Miasta Krakowa z 15 maja 2018 r. w sprawie zmiany decyzji własnej z 27 sierpnia 2013 r. przeniesionej 2 listopada 2017 r. decyzją nr 378/6740.5/2017 dla zamierzenia inwestycyjnego pn.: "Budowa budynku mieszkalno-usługowego wielorodzinnego dwusegmentowego z garażem podziemnym instalacjami wewnętrznymi wewnątrz budynku (wod.-kan., kanalizacja deszczowa, gazu, c.o., c.w.u., elektryczną, teletechniczną, wentylacją mechaniczną oddymiania) instalacjami wewnętrznymi na zewnątrz budynku (kanalizacją sanitarną, kanalizacją deszczową ze zbiornikiem retencyjnym, wodną elektryczną z zewnętrznym oświetleniem i agregatem prądotwórczym) oraz przyłączem kanalizacji deszczowej wraz z zagospodarowaniem terenu, wewnętrznym układem komunikacyjnym, zewnętrznymi miejscami postojowymi, terenem utwardzonym i śmietnikiem oraz przebudową sieci SN, na dz. nr [...] obr. [...] przy ul. [...] w K.". Obszar oddziaływania inwestycji obejmował działki o numerach: [...], [...], [...], [...],[...] , [...], [...], [...], [...] obr. [...], ul. [...] w K. Działki inwestora – nr [...] – oraz wnioskodawcy – nr [...] – zlokalizowane są po przeciwnych stronach ul. [...] i odległość między nimi wynosi ok. 14,80 m. Projektowany na działce inwestycyjnej budynek, zlokalizowany jest w odległości ok. 24,90 m od granicy działki wnioskującego o wznowienie oraz ok. 27,63 m od budynku istniejącego na tej działce. W związku z powyższym, organ I instancji uznał, że spełnione są wymogi określone w § 12 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (z 12 kwietnia 2002 r., Dz. U. 2015, poz. 1422 ze zm., dalej rozp. MI 2002 – uwaga Sądu), budynek J.B. zlokalizowany w K. przy ul. [...] znajduje się od obiektu projektowanego w odległości wynoszącej ok. 27,63 m. Analiza obszaru odziaływania – w ocenie organu I instancji – wykazuje brak oddziaływania obiektu projektowanego ze względu na jego wysokość: zarówno w zakresie spełniania warunków przesłaniania, dotyczących odległości budynku z pomieszczeniami przeznaczonymi na pobyt ludzi od innych obiektów – określonych w § 13 pkt 1 rozp. MI 2002 – wysokość przesłaniania wynosi ok. 19,60 m, przy odległości między budynkami ok. 27,63 m; jak i w zakresie spełniania warunków zacieniania, dotyczących wymaganego czasu nasłonecznienia co najmniej 3 godziny w dniach równonocy w godzinach 7.00-17.00, określonych w § 60 pkt 1 i pkt 2 rozp. MI 2002. Tym samym, w ocenie Prezydenta budynek zlokalizowany na działce J.B. znajduje się w całości poza obszarem oddziaływania obiektu projektowanego na dz. nr [...], a planowana inwestycja nie wpłynie na możliwość dotychczasowego korzystania z nieruchomości należącej do wnioskującego o wznowienie, ani na możliwość jej zagospodarowania w przyszłości. Analizując stan faktyczny sprawy organ gminy stwierdził, że w wyniku udzielenia kwestionowanego pozwolenia nie doszło do naruszenia uzasadnionych interesów osób trzecich, a w szczególności nie naruszono prawa dostępu do drogi publicznej, możliwości korzystania z wody, kanalizacji, energii elektrycznej i cieplnej oraz ze środków łączności, nie doszło w związku z prowadzonymi robotami budowlanymi do ograniczenia dopływu światła dziennego do pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi, nie naruszono wymagań w zakresie ochrony przed uciążliwościami powodowanymi przez hałas, wibracje, zakłócenia elektryczne, promieniowanie czy ochrony przed zanieczyszczeniem powietrza, wody lub gleby. Działka będąca własnością wnioskodawcy nie znajduje się w obszarze oddziaływania inwestycji objętej źródłową decyzją z 15 maja 2018 r. zmieniającą decyzję o udzieleniu pozwolenia na budowę.
Dalej w wyroku II SA/Kr 481/19 przywołano, że na postanowienie odmawiające wznowienia postępowania zażalenie wniósł J.B. zarzucając błędne ustalenie kręgu stron postępowania i obszaru oddziaływania projektowanej inwestycji, a rozpoznający je Wojewoda Małopolski, powołanym na wstępie postanowieniem z 20 lutego 2019 r., utrzymał postanowienie organu I instancji w mocy. W uzasadnieniu swego rozstrzygnięcia organ II instancji wyjaśniał, że nie tylko odległość projektowanego obiektu od innych budynków jest istotna, jak i jego położenie względem stron świata. Dlatego właściciel nieruchomości położonej dalej, lecz w kierunku północno-wschodnim, może znaleźć się w obszarze oddziaływania nowego obiektu, a właściciel nieruchomości położonej na północ nie. Decyduje bowiem np. długość cienia rzucanego przez projektowany budynek (w godzinach południowych cień jest krótszy). Organ wojewódzki w pełni podzielił analizy organu I instancji, co do zasięgu obszaru oddziaływania projektowanej inwestycji i nie znajdowania się w tym obszarze działki nr [...] żalącego się. Zawarte w uzasadnieniu postanowienia odmawiającego wznowienia wyjaśnienia dotyczące kwestii merytorycznych, a odnoszących się do zagadnienia uznania J.B. za stronę postępowania, nie są wynikiem nowo przeprowadzonych przez organ I instancji analiz. Organ II instancji stwierdził, że krąg stron postępowania dotyczącego zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę nie mógł objąć wnioskodawcy, jeśli nie spełnił on wymogu opisanego w art. 28 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. 2018, poz. 1202, uPb – uwaga Sądu), w którym określono, kto może być stroną takiego postępowania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
