Wyrok NSA z dnia 7 września 2023 r., sygn. II OSK 870/22
Zgodnie z art. 156 § 1 k.p.a, w postępowaniu organ administracji publicznej jest zobowiązany do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego, które ma na celu weryfikację, czy doszło do rażącego naruszenia prawa, co wymaga dokładnej analizy stanu faktycznego i ewentualnego uzupełnienia materiału dowodowego.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Miron (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędzia del. WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 7 września 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego i R. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 4 sierpnia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 489/21 w sprawie ze skargi G. W., J. P., K. K., W. W. i Ł. B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 grudnia 2020 r. znak: DOA.7110.221.2020.RKS/MMS w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi kasacyjne.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2021 r. sygn. akt VII SA/Wa 489/21 po rozpoznaniu sprawy ze skargi G. W., J. P., K. K., W. W. i Ł. B. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 22 grudnia 2020 r. znak: DOA.7110.221.2020.RKS/MMS w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji uchylił zaskarżoną decyzję (pkt I), zasądził od Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżących G. W., J. P., K. K., W. W. i Ł. B. solidarnie kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego (pkt II).
Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Wojewoda Dolnośląski decyzją z 27 kwietnia 2020 r., nr O-218/20 na podstawie art. 157 § 1 i art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256; dalej: "k.p.a.") oraz art. 82 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186 ze zm.), stwierdził nieważności decyzji Prezydenta Miasta Jeleniej Góry (dalej odpowiednio: "decyzja Prezydenta Miasta" i "Prezydent Miasta") z dnia 10 kwietnia 2015 r., nr 159/2015 zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej R. D. pozwolenia na przebudowę i rozbudowę budynku na budynek handlowo-usługowy z placem parkingowo-dostawczym i infrastrukturą towarzyszącą przy ul. [...] w J., na działkach nr [...], [...], [...] (obręb [...]), oraz budowę dwóch zjazdów.
Wojewoda Dolnośląski stwierdził, że z projektu zagospodarowania terenu wynika, że rozbudowany obiekt przebiega po granicy działek nr [...] oraz [...] z działkami nr [...], [...] oraz [...]. Konieczne było zatem ustalenie, czy takie usytuowanie ściany projektowanego budynku jest dopuszczalne w świetle § 12 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać (Dz. U. z 2002 r. nr 75, poz. 690 ze zm. według stanu prawnego na dzień wydania kontrolowanej decyzji; dalej: "rozporządzenie WT" lub "warunki techniczne"). Z decyzji o warunkach zabudowy z dnia 21 listopada 2013 r., nr 28/13 wynikało, że "dopuszcza się lokalizację nowej zabudowy przy granicy działki nr [...] z działkami sąsiednimi pod warunkiem spełnienia przepisów odrębnych". Zatem usytuowanie projektowanej rozbudowy było dopuszczalne w granicy działki nr [...] z działką nr [...] (od strony wschodniej) czy działką nr [...] (od strony zachodniej). Decyzja o warunkach zabudowy nie uprawniała jednak inwestora do lokalizacji zabudowy w granicy działki nr [...], która znajduje się w granicy z działkami nr [...] i [...]. Wojewoda Dolnośląski nie podzielił wyjaśnień Prezydenta Miasta, że organ wydający decyzję o warunkach zabudowy wiedział i akceptował zamiar rozbudowy nie tylko w granicy działki nr [...], ale również [...], co miałoby wynikać z uzasadnienia decyzji o warunkach zabudowy. Natomiast w sprawie nastąpiła rozbieżność między treścią sentencji decyzji o warunkach zabudowy, a tekstowym załącznikiem do decyzji, więc w ocenie Wojewody Dolnośląskiego rozstrzygające znaczenie miała treść samej sentencji. W konsekwencji wydanie przedmiotowej decyzji o pozwoleniu na budowę nastąpiło z naruszeniem warunków technicznych dotyczących odległości sytuowania budynków w stosunku do granicy działki sąsiedniej, co oznaczało, że decyzja taka wydana została z rażącym naruszeniem prawa.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
