Wyrok NSA z dnia 27 lutego 2023 r., sygn. II OSK 107/22
Administracyjne postępowanie; Budowlane prawo
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Robert Sawuła Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Jan Szuma (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2021 r., sygn. akt VII SA/Wa 222/21 w sprawie ze skargi K. Ł. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2020 r., znak [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2021 r., VII SA/Wa 222/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. Ł. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2020 r. znak: [...], którą utrzymano w mocy decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego (zwanego dalej "Wojewodą") z dnia [...] lipca 2020 r., [...].
Drugą z wymienionych wyżej decyzji Wojewoda umorzył postępowanie z wniosku J. Ł. i K. Ł. (właścicieli działek [...], [...] i [...] obręb [...], przy ulicy [...] w [...]) o stwierdzenie nieważności decyzji Prezydenta Miasta Bydgoszczy (zwanego dalej "Prezydentem") z dnia [...] grudnia 2013 r., [...] zatwierdzającej projekt budowlany i udzielającej Miastu Bydgoszcz pozwolenia na wykonanie robót budowlanych polegających na przebudowie przyziemia budynku gospodarczego z wyłączeniem werandy (wraz z wewnętrzną infrastrukturą techniczną; wod.-kan. i elektr.) na terenie działki [...], obręb [...], przy ulicy [...] w [...] oraz wymianie istniejącej napowietrznej linii zalicznikowej.
Skargę kasacyjną od wyroku z dnia 15 czerwca 2021 r. wniósł K. Ł., reprezentowany przez pełnomocnika, zarzucając naruszenie:
– art 28 ust. 2 w zw. z art. 3 pkt 20 "Prawa budowlanego" [odnośnie kwestii sposobu przywołania w skardze kasacyjnej aktów prawnych – patrz uwagi niżej w części merytorycznej niniejszego uzasadnienia] przez ich niewłaściwą wykładnię. Zdaniem skarżącego wadliwie przyjęto, że jako właściciel nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania obiektu "objętego przedmiotową decyzją" [uwzględniając uzasadnienie skargi kasacyjnej należy przyjąć, że chodzi o obiekt objęty decyzją decyzję Prezydenta z dnia [...] grudnia 2013 r., [...] nie jest stroną postępowania, podczas gdy w związku z ograniczeniami ciążącymi na realizowanej inwestycji, a wynikającymi z art. 6 "prawa o gospodarce nieruchomościami" inwestycja (i wydana decyzja) nie spełnia przesłanek inwestycji celu publicznego, co wprost stanowi o interesie prawnym skarżącego, którego interes prawny wynika z przysługującego mu prawa własności nieruchomości sąsiedniej i wydawania przez organy administracji publicznej decyzji niezgodnych prawem i zmierzających do obejścia prawa;
– art. 1 § 1 i 2 "p.p.s.a." poprzez jedynie pozorne sprawowanie kontroli nad działalnością administracji publicznej. Zdaniem skarżącego Sąd pierwszej instancji pominął fakt wydania decyzji dotyczącej lokalizacji inwestycji celu publicznego z rażącym naruszeniem prawa, co z kolei pozostaje w sprzeczności z obowiązkiem spoczywającym na sądzie administracyjnym, zgodnie z którym ma za zadanie sprawować kontrolę w szczególności pod względem zgodności z prawem działań podejmowanych przez organy administracji publicznej, a to ze względu na wydanie przedmiotowej decyzji na podstawie nieważnej decyzji dotyczącej lokalizacji inwestycji celu publicznego;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
