Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. I GSK 1174/22
Środki unijne; Finanse publiczne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Michał Kowalski Sędzia NSA Bogdan Fischer Sędzia NSA Beata Sobocha-Holc (spr.) po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej B. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 4 listopada 2021 r. sygn. akt III SA/Gl 457/21 w sprawie ze skargi B. K. na decyzję Zarządu Województwa Śląskiego z dnia 27 stycznia 2021 r. nr 254/RR/2021 w przedmiocie zobowiązania do zwrotu dofinansowania z udziałem środków z budżetu Unii Europejskiej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od B. K. na rzecz Zarządu Województwa Śląskiego 2 700 (dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postepowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
UZASADNIENIA
Zaskarżonym wyrokiem z 4 listopada 2021 r., sygn. akt III SA/Gl 457/21, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę B. K. (dalej: skarżąca, beneficjent, strona) na decyzję Zarządu Województwa Śląskiego (dalej: organ) z 27 stycznia 2021 r. w przedmiocie zwrotu dofinansowania przyznanego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Śląskiego na lata 2014-2020.
Skarżąca wyrok z 4 listopada 2021 r. zaskarżyła w całości skargą kasacyjną, zarzucając orzeczeniu:
1) naruszenie przez Sąd I instancji przepisów postępowania sądowoadministracyjnego w stopniu mającym istotny wpływ na wynik sprawy, a to :
a) art. 7 k.p.a. w zw. z art. 77 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2020 r., poz. 256 ze zm., dalej: k.p.a.), art. 8 k.p.a., art. 9 k.p.a., oraz art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postepowaniu przed sadami administracyjnymi (Dz. U. z 2023 r., poz. 259, dalej: p.p.s.a.) poprzez zaniechanie prawidłowej kontroli legalności zaskarżonego orzeczenia pomimo braku dokładnego wyjaśnienia stanu sprawy z wyczerpującym uwzględnieniem słusznego interesu obywatela i interesu społecznego, także przez zawarcie w uzasadnieniu wyroku jedynie przytoczenia całości norm prawnych i ogólnikowych stwierdzeń nieadekwatnych do realiów sprawy i brak wyjaśnienia przyczyn przyjęcia odmiennego od skarżącej stanowiska zwłaszcza co do istotności naruszenia obowiązku informacyjnego organu, co w konsekwencji wykluczyło wypełnienie zasady pogłębiania zaufania obywatela do organów a dalej wykluczyło możliwość ustalenia motywów orzeczenia, poznania słuszności zaprezentowanego przez Sąd poglądu ("Sąd nie podziela stanowiska skarżącej") i odtworzenia rozumowania Sądu I instancji;
b) art. 113 § 1 p.p.s.a. poprzez zamknięcie rozprawy, pomimo że nie przeprowadzono wnikliwie sądowego postępowania dowodowego, w szczególności Sąd nie zbadał powodów powoływania się przez skarżącą w toku całego postępowania na stopień istotności dowodu z notatki 7 marca 2019 skarżącej do organu, przez co złamał w sposób rażący prawa procesowe (sądowe) strony nie dokonując z urzędu jej wnikliwego przesłuchania.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
