Wyrok NSA z dnia 18 grudnia 2023 r., sygn. III FSK 487/23
W ocenie związku nieruchomości z prowadzeniem działalności gospodarczej, konieczne jest uwzględnienie statusu podatnika oraz charakteru jego działalności, a nie tylko fakt posiadania nieruchomości. Nieruchomość może być związana z działalnością gospodarczą, nawet jeśli nie jest faktycznie wykorzystywana w tej działalności, pod warunkiem, że jest możliwe jej potencjalne wykorzystanie.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Krzysztof Winiarski (sprawozdawca), Sędzia NSA Bogusław Dauter, Sędzia WSA (del.) Anna Juszczyk-Wiśniewska, po rozpoznaniu w dniu 18 grudnia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Go 380/22, w sprawie ze skargi P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 14 lipca 2022 r., nr SKO-481/210-P/22, w przedmiocie podatku od nieruchomości za okres od stycznia do sierpnia 2021 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze kwotę 4050 (słownie: cztery tysiące pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z 19 stycznia 2023 r., sygn. akt I SA/Go 380/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim oddalił skargę P. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Zielonej Górze z dnia 14 lipca 2022 r. nr SKO-481/210-P/22, w przedmiocie podatku od nieruchomości za okres od stycznia do sierpnia 2021 r.
Wymieniony wyrok, jak również inne przytoczone w niniejszym uzasadnieniu orzeczenia sądów administracyjnych, publikowane są na stronach internetowych Naczelnego Sądu Administracyjnego (https://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym.
Decyzją z 16 grudnia 2021 r. Burmistrz K. odmówił Skarżącej zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości za okres od 1 stycznia do 31 sierpnia 2021 r. w kwocie 169.064 zł oraz uznał za bezskuteczną korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za okres od 1 września do 31 grudnia 2021 r. Uzasadniając swoje stanowisko, organ stwierdził, że 21 stycznia 2021 r. Spółka złożyła deklarację podatkową w podatku od nieruchomości za 2021 r., w której zadeklarowała kwotę podatku w wysokości 507.072 zł. W kolejnej deklaracji z 2 września 2021 r. zadeklarowano do zapłaty kwotę 253.476 zł. Pismem z 30 sierpnia 2021 r. Skarżąca złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od nieruchomości za okres od 1 stycznia 2021 do 31 sierpnia 2021 r. w wysokości 169.064 zł, wskazując, że zadeklarowała i zapłaciła za 2021 r. podatek w wysokości 507.072 zł wobec wykazania do opodatkowania podatkiem od nieruchomości wg stawki przewidzianej dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej m.in. grunty związane ze zlikwidowanymi liniami kolejowymi, podczas gdy grunty i budowle po zlikwidowanych liniach kolejowych, które nie są i nie mogą być wykorzystywane do działalności gospodarczej, nie powinny być objęte najwyższą stawką podatku. Wraz z wnioskiem złożono korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za 2021 r.
W odpowiedzi na wezwania organu Skarżąca wyjaśniła, że grunty po liniach kolejowych nie były oferowane do sprzedaży, lecz jednocześnie nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względu na ukształtowanie terenu oraz jego zajecie przez znajdujące się na tej powierzchni urządzenia w postaci nawierzchni kolejowej wraz z podtorzem i urządzeniami inżynieryjnymi. Grunty te przystosowane zostały wyłącznie do wykorzystania ich jako droga kolejowa. Są to wady fizyczne, które w sposób stały, a nie przejściowy, uniemożliwiają korzystanie z nich przez przedsiębiorcę – z przyczyn nie leżących po stronie przedsiębiorcy. Na terenie gminy w 2021 r. była prowadzona działalność polegająca na zarządzaniu nieruchomościami mieszkaniowymi i niemieszkaniowymi. W 2021 r. były dokonywane odpisy amortyzacyjne. Nie były dokonywane opłaty za wieczyste użytkowanie, w związku z czym nie były odnoszone do kosztów uzyskania przychodów dla potrzeb podatku dochodowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
