Wyrok NSA z dnia 11 maja 2023 r., sygn. I FSK 1957/19
W sytuacji, gdy strona wiedziała, jak również mogła się dowiedzieć, iż przeprowadzane transakcje związane miały być z oszustwem podatkowym na wcześniejszym lub późniejszym etapie obrotu, nie jest ona podatnikiem VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT i nie przysługuje jej prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Bartosz Wojciechowski (spr.), Sędzia NSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA (del.) Dominik Mączyński, Protokolant Krzysztof Zaleski, po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej F. sp. z o. o. w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2019 r. sygn. akt I SA/Kr 826/18 w sprawie ze skargi F. sp. z o. o. w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 22 maja 2018 r. nr 1201-IOV-2.4103.452.2017.18 w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty i marzec 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od F. sp. z o. o. w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 10000 (dziesięć tysięcy) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrok sądu I instancji i przedstawiony przez ten sąd tok postępowania przed organami podatkowymi
1.1. Wyrokiem z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. akt I SA/Kr 826/18 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę F. Sp. z o.o. w K. (dalej: spółka, skarżąca, strona, podatnik) na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 22 maja 2018 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za styczeń, luty i marzec 2013 r.
Rozstrzygniecie zapadło w poniższym stanie faktycznym i prawnym.
1.2. Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w K. decyzją z 21 czerwca 2017 r. określił spółce zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za styczeń 2013 r., luty 2013 r. i marzec 2013 r. w kwocie 0 zł, zobowiązanie podatkowe stanowiące kwotę do zapłaty na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT za styczeń 2013 r. w wysokości 1.050.959,00 zł, za luty 2013 r. w wysokości 817.738,00 zł i za marzec 2013 r. w wysokości 690.017,00 zł.
W uzasadnieniu organ wskazał, że przeprowadzone zostało postępowanie kontrolne. W jego wyniku ustalono, że w okresie stycznia, lutego i marca 2013 r., spółka nie prowadziła rzeczywistej działalności gospodarczej, a jedynie, posługując się nierzetelnymi fakturami zakupu wyrobów stalowych i wystawiając nieodzwierciedlające rzeczywistych zdarzeń gospodarczych faktury sprzedaży tego towaru pozorowała działalność gospodarczą. Rolą spółki funkcjonującej w łańcuchu firm był wyłącznie fakturowy obrót stalą. Nieprawidłowości stwierdzone za styczeń, luty i marzec 2013 r. znalazły swoje odzwierciedlenie w protokole badania ksiąg spisanym w dniu 20 kwietni 2017r. a stwierdzającym nierzetelność ewidencji zakupu i sprzedaży prowadzonych dla celów podatku od towarów i usług. Organ I instancji stwierdził, że spółka nie jest podatnikiem w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, a w konsekwencji zakwestionował cały zadeklarowany przez nią za w/w okres podatek naliczony i należny.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
