Wyrok NSA z dnia 9 lutego 2023 r., sygn. II FSK 352/21
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia WSA del. Artur Kot, Protokolant Hubert Oleszczuk, po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej B. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 27 listopada 2020 r. sygn. akt I SA/Łd 376/20 w sprawie ze skargi B. P. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 22 czerwca 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) uchyla zaskarżoną decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi z dnia 22 czerwca 2020 r. nr [...], 3) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz B.P.kwotę 12 567 (dwanaście tysięcy pięćset sześćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Uzasadnienie
1.1. Wyrokiem z 27 listopada 2020 r., sygn.. akt I SA/Łd 376/20 w sprawie ze skargi B. P. (dalej: "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi (dalej: "DIAS") z dnia 22 czerwca 2020 roku w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm. dalej: "p.p.s.a.") oddalił skargę. Pełna treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej zwana: "CBOSA").
1.2. Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan fakty sprawy. Decyzją z dnia 12 września 2019 r. Naczelnik I Urzędu Skarbowego Łódź – Górna (dalej: "NUS", "organ I instancji"), działając na podstawie art. 207, art. 210 w zw. z art. 21 § 1 pkt 1 i § 3, art. 47 § 3, art. 51 § 1, art. 53 § 1 i § 4, art. 55, art. 56 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j.: Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej: "O.p.") oraz art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), art. 19 ust. 1, art. 22 ust. 6 d , ust. 6 e i ust. 6 f, art. 30 e, art. 45 ust. 1a pkt 3 i ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej: "u.p.d.o.f."), określił Skarżącej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2013 r. z tytułu przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości dokonanego w dniu 3 grudnia 2013 r., w kwocie 114.000 zł. W uzasadnieniu wskazano, że Skarżąca w dniu 3 grudnia 2013 r., na podstawie aktu notarialnego dokonała sprzedaży nieruchomości za cenę 1.200.000 zł. Nabycie przedmiotu sprzedaży nastąpiło: 1) na podstawie umowy sprzedaży z dnia 8 października 1992 r. do wspólności ustawowej z R. P., przy czym po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej w związku z rozwiązaniem małżeństwa przez rozwód w roku 2007 - udział skarżącej w powyższej nieruchomości wynosił ½ części; 2) na podstawie umowy darowizny z dnia 14 września 2010 r. od syna - udział ½ części. Pismem z dnia 12 grudnia 2013 r. Skarżąca poinformowała organ I instancji, że przychód w kwocie 600.000 zł uzyskany ze sprzedaży ww. nieruchomości w zakresie udziału ½ części uzyskanego w drodze darowizny od syna przeznaczy na cele określone w art. 21 ust. 1 pkt 32a u.p.d.o.f. W zeznaniu podatkowym za 2013 r. Skarżąca zadeklarował dochód zwolniony z opodatkowania na podstawie art. 21 ust.1 pkt 131 u.p.d.o.f., a tym samym oświadczyła, że środki ze zbycia nieruchomości wydatkuje nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (tj. do 31 grudnia 2015 r.) na własne cele mieszkaniowe. Organ pierwszej instancji uznał, że źródłem przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w niniejszej sprawie jest przychód z tytułu odpłatnego zbycia ½ części udziału w przedmiotowej nieruchomości, nabytej w 2010 r. w drodze umowy darowizny z dnia 14 września 2010 r., ponieważ zbycie tego udziału nastąpiło przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego w którym nastąpiło jego nabycie oraz Skarżąca nie wydatkowała przychodu ze sprzedaży na własne cele mieszkaniowe, wskazane w art. 21 ust. 25 u.p.d.o.f. Do ustalenia kosztów uzyskania przychodów w stosunku do udziału nabytego w drodze darowizny organ zastosował art. 22 ust. 6d u.p.d.o.f. Prawo do zwolnienia uzyskanego dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości Skarżąca wiązała ze spłatą kredytów: kredytu ratalnego w B1. S.A.; kredytu ratalnego w B2 S.A.; kredytu inwestycyjnego w B2 S.A.; kredytu obrotowego w B3 S.A., kredytu obrotowego w B4 S.A. i pożyczką hipoteczną "T." z dnia 30 maja 2011 r., która skonsolidowała ww. kredyty. Organ odmówił Skarżącej prawa do zastosowania zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości uznając, iż spłata pożyczki hipotecznej wynikającej z umowy zawartej w dniu 30 maja 2011 r. z B5 S.A. przeznaczonej m.in. na spłatę kredytów udzielonych przez inne banki na dowolny cel, nie spełnia dyspozycji art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a) u.p.d.o.f.
1.3. W odwołaniu od decyzji skarżąca zarzuciła organowi błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a), art. 30e ust. 1, ust. 2, i 4, art. 22 ust. 6c i 6d, art. 21 ust. 1 pkt 131, art. 21 ust. 25 pkt. 2 lit. a u.p.d.o.f., a także brak wyjaśnienia przesłanek którymi kierował się przy wydaniu decyzji oraz przekroczenie granicy swobodnej oceny dowodów.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
