Wyrok NSA z dnia 3 listopada 2022 r., sygn. II OSK 3515/19
W sytuacji, kiedy organ sanitarny otrzymuje uzasadnione informacje o niespełnieniu przez przedsiębiorcę istotnych wymogów higieniczno-sanitarnych w miejscu pracy, jest uprawniony do przeprowadzenia kontroli bez uprzedniego zawiadomienia przedsiębiorcy, zgodnie z art. 48 ust. 11 pkt 4 u.P.p. Remont czy modernizacja zakładu pracy nie zwalnia pracodawcy z obowiązku zapewnienia pracownikom bezpiecznych i higienicznych warunków pracy.
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Wawrzyniak Sędziowie: Sędzia NSA Tomasz Zbrojewski Sędzia del. WSA Jan Szuma (spr.) po rozpoznaniu w dniu 3 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 29 maja 2019 r., sygn. akt III SA/Gl 139/19 w sprawie ze skargi D. Ś. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia 20 grudnia 2018 r., nr NS-HP.906.2.5.2018 w przedmiocie nadzoru sanitarnego oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 29 maja 2019 r., III SA/Gl 139/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę D. Ś. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w [...] (zwanego dalej "Wojewódzkim Inspektorem") z dnia [...] grudnia 2018 r., [...] , którą utrzymano w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w [...] (zwanego dalej "Powiatowym Inspektorem") z dnia [...] października 2018 r., [...] nakazującą skarżącemu, prowadzącemu działalność gospodarczą [...] D. Ś., przeprowadzić badania i pomiary czynników szkodliwych dla zdrowia w zakresie natężenia hałasu na stanowisku pracy stolarz, zapoznać pracowników z aktualnymi wynikami badań i pomiarów hałasu oraz zapewnić pracownikom fizycznym dostęp do kabiny prysznicowej na czas prowadzonego remontu pomieszczeń higieniczno-sanitarnych.
W motywach powyższego wyroku Sąd wskazał, że w jego ocenie zaskarżona decyzja nie jest dotknięta uchybieniami, które skutkowałyby koniecznością usunięcia jej z obrotu prawnego. Przypomniał między innymi, że podstawę prawną decyzji stanowiły przepisy ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jednolity Dz.U. z 2011 r. Nr 212, poz. 1263 z późn. zm., dalej "u.P.I.S."). Zgodnie z art. 1 tej ustawy Państwowa Inspekcja Sanitarna jest powołana do realizacji zadań z zakresu zdrowia publicznego, w szczególności poprzez sprawowanie nadzoru nad warunkami, między innymi higieny pracy w zakładach pracy – w celu ochrony zdrowia ludzkiego przed niekorzystnym wpływem szkodliwości i uciążliwości środowiskowych, zapobiegania powstawaniu chorób, w tym chorób zakaźnych i zawodowych. Zgodnie z art. 2 u.P.I.S. wykonywanie powyższych zadań polega na sprawowaniu zapobiegawczego i bieżącego nadzoru sanitarnego oraz prowadzeniu działalności zapobiegawczej i przeciwepidemicznej w zakresie chorób zakaźnych i innych chorób powodowanych warunkami środowiska, a także na prowadzeniu działalności oświatowo-zdrowotnej. W myśl art. 4 u.P.I.S. do zakresu działania Państwowej Inspekcji Sanitarnej w dziedzinie bieżącego nadzoru sanitarnego należy kontrola przestrzegania przepisów określających wymagania higieniczne i zdrowotne. Z kolei w razie stwierdzenia naruszenia wymagań higienicznych i zdrowotnych, państwowy inspektor sanitarny nakazuje, w drodze decyzji, usunięcie w ustalonym terminie stwierdzonych uchybień (art. 27 ust. 1 u.P.I.S.).
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
