Wyrok NSA z dnia 28 października 2022 r., sygn. I OSK 2152/19
Bezprzedmiotowość decyzji należy wiązać nie ze zmianą przepisów prawa a ze zdarzeniami, które powodują niemożliwość wykonania decyzji. Unormowanie zatem zawarte w art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. nie może być narzędziem prowadzącym do utraty mocy decyzji administracyjnej (w tym przypadku decyzji dekretowej) tylko z tego powodu, że skarżący nie zgadzają się zawartym w niej rozstrzygnięciem.
Dnia 28 października 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Czesława Nowak – Kolczyńska Sędziowie Sędzia NSA Monika Nowicka (spr.) Sędzia del. WSA Maria Grzymisławska - Cybulska po rozpoznaniu w dniu 28 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M.T.i A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 19 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 2223/18 w sprawie ze skargi M.T.i A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 24 września 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wygaszenia orzeczenia oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 19 marca 2019 r. (sygn. akt I SA/WA 223/18), Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie – orzekając na zasadzie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dalej: "p.p.s.a.") – oddalił skargi M.T. i A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 24 września 2018 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta [...] z dnia 28 listopada 2017 r. nr [...] o odmowie wygaszenia orzeczenia Prezydium Rady Narodowej z dnia 9 maja 1951 r. nr [...].
W skardze kasacyjnej, zaskarżając powyższy wyrok w całości, M. T. i A. S. – na podstawie art. 174 pkt 2 p.p.s.a. - zarzucili Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie naruszenie przepisów postępowania, które miały istotny wpływ na wynik sprawy, to jest:
1. art. 151 p.p.s.a. w zw. z art. 162 § 1 pkt 1 k.p.a. w zw. z art. 7 ust. 2 dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy oraz art. 64 i art. 77 Konstytucji RP w zw. z art. 67 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (w pierwotnym brzmieniu) - poprzez nieuwzględnienie przez Sąd I instancji skargi, w ten sposób powielając błędy organów administracyjnych w zakresie ustalenia braku bezprzedmiotowości orzeczenia Prezydium Rady Narodowej z dnia 9 maja 1951 r. (znak sprawy: [...]) oraz nierozpatrzenia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w ogóle przesłanki interesu społecznego lub interesu stron - zważywszy, że w czasie wydawania przedmiotowej decyzji odmownej w zakresie ustanowienia prawa własności czasowej sporny grunt był przeznaczony na użyteczność publiczną, tj. zieleń a w chwili obecnej na skutek wygaśnięcia planu zagospodarowania przestrzennego z dnia 12 października 1949 r. te nieruchomości są przeznaczone na inne cele niż przewidziane w pierwotnym planie zagospodarowania przestrzennego obowiązującym w dacie wydania kontrolowanego orzeczenia co jest wystarczającą okolicznością do uchylenia decyzji odmownych Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie oraz Prezydenta [...] - bowiem w rzeczywistości:
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
