Postanowienie NSA z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. II GZ 410/22
Administracyjne postępowanie; Koszty postępowania
POSTANOWIENIE Dnia 15 listopada 2022 r. Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Dorota Dąbek po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej zażalenia P. M. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie zawarte w punkcie 2 wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 lipca 2022 r. sygn. akt II SA/Rz 347/22 w zakresie zwrotu kosztów postępowania sądowego w sprawie ze skargi P. M. na akt Burmistrza Miasta Sanoka z dnia 20 grudnia 2021 r. nr WRI.7226.16.2022 w przedmiocie zatwierdzenia stałej organizacji ruchu na drodze wewnętrznej postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 21 lipca 2022 r., sygn. akt II SA/Rz 347/22, Wojewódzki Sąd Administracyjny po rozpoznaniu skargi P. M. (skarżący) na akt Burmistrza Miasta Sanoka z dnia 20 grudnia 2021 r., nr WRI.7226.16.2022, w przedmiocie zatwierdzenia stałej organizacji ruchu na drodze wewnętrznej: 1) stwierdził nieważność zaskarżonego aktu, 2) zasądził od Burmistrza Miasta Sanoka na rzecz skarżącego 797 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W uzasadnieniu pkt 2 tj. rozstrzygnięcia o kosztach postępowania Sąd pierwszej instancji wskazał, że o zwrocie od organu na rzecz skarżącego kosztów postępowania orzekł na podstawie art. 200 i art.205 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 329, dalej: p.p.s.a.), zasądzając kwotę 797 zł, na którą składają się: uiszczony od skargi wpis w wysokości 300 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł i wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 480 zł - stosownie do § 14 ust.1 pkt 1 lit.c) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018r., poz. 265 - dalej: rozporządzenie). Odnosząc się do zawartego w skardze wniosku o zasądzenie wynagrodzenia w wysokości 1845 zł, tj. w kwocie przekraczającej stawkę minimalną określoną w § 14 rozporządzenia, Sąd pierwszej instancji uznał brak podstaw do zasądzenia wynagrodzenia ponad stawkę minimalną. Sąd wskazał, że co do zasady opłaty stanowiące podstawę zasądzenia kosztów zastępstwa prawnego ustala się z uwzględnieniem stawek minimalnych określonych w rozdziałach 2-4 (§ 15 ust.1 rozporządzenia). Zgodnie z § 16 rozporządzenia wniosek o zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego może zawierać oświadczenie o wysokości kosztów obciążających stronę z tytułu wynagrodzenia radcy prawnego. W braku takiego oświadczenia, opłatę ustala się w wysokości odpowiadającej stawce minimalnej, chyba że okoliczności określone w § 15 ust. 3 przemawiają za innym jej ustaleniem. WSA wskazał, że w niniejszej sprawie oświadczenie takie zostało wprawdzie złożone, lecz złożenie takiego oświadczenie, nawet z dowodem zapłaty wynagrodzenia, nie wiąże sądu. W rozpoznawanej sprawie nie zostały wskazane żadne okoliczności przemawiające za zasądzeniem wynagrodzenia w wysokości przewyższającej stawkę minimalną, w szczególności nie wykazano, aby pełnomocnik poniósł zwiększony nakład pracy lub sprawa była szczególnie zawiła, albo zachodziły inne okoliczności, o których mowa w § 15 ust. 3 rozporządzenia.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
