Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. II FSK 998/20
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Kalamala, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Jolanta Strumiłło, , Protokolant Anna Dziewiż-Przychodzeń, po rozpoznaniu w dniu 08 grudnia 2022 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M.K. i T.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Po 829/19 w sprawie ze skargi M.K. i T.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2019 r., nr 3001-IOD2.4102.110.2018 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od M.K. i T.K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 lutego 2020 r., sygn. akt I SA/Po 829/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę M.K. i T.K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu z dnia 12 sierpnia 2019 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2013 r.
Wyrok ten dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych na stronie www.orzeczenia.nsa.gov.pl (dalej jako CBOSA).
Skarżący w skardze kasacyjnej zaskarżyli wyrok w całości, zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy:
I. art. 3 § 1 i § 2 pkt 1, art. 145 § 1 pkt 1 lit. c), art. 151 ustawy z dnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325, dalej powoływana jako "p.p.s.a."), w związku z art. 233 § 2 oraz art. 181, art. 187 § 1, art. 191, art. 210 § 1 pkt 6 oraz § 4 i art. 235 ustawy z dnia 29 sierpnia 2002r. – Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm., dalej powoływana jako "O.p."), na skutek:
- zaaprobowania przez Sąd pierwszej instancji w toku kontroli decyzji Dyrektora błędnych ustaleń faktów związanych z uzbrojeniem działek, a także pozyskaniem warunków ich zabudowy, w tym zwłaszcza wskazaniem istnienia konieczności pełnego uzupełnienia materii dowodowej w tym zakresie, z uwagi na dotychczasowy jej brak oraz rzekomą potrzebę usunięcia wątpliwości co do oceny charakteru udziału w tych czynnościach świadka P.M., podczas gdy materiał dowodowy znajdujący się w aktach sprawy w postaci dowodów przesłuchania świadków: D.B., E.K., K.D. oraz A.D., S.W., J.K. oraz P.M., w sposób jednoznaczny zakreśla formalny - dla potrzeb podziału nieruchomości - charakter działań świadka P.M. oraz indywidualizuje jako uzbrajających działki wyłącznie ich nabywców (tj. przywołanych uprzednio świadków w osobach: D.B., E.K., K.D. oraz A.D., S.W., J.K.), którzy we własnym zakresie występowali do właściwych organów o realizację przyłączy energii elektrycznej, wody, kanalizacji, ponosili koszty tego uzbrojenia oraz składali stosowne wnioski i oświadczenia w toku realizacji prac uzbrojeniowych;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
