Wyrok NSA z dnia 8 grudnia 2021 r., sygn. I OSK 1098/21

Pomoc społeczna

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Elżbieta Kremer Sędziowie sędzia NSA Maciej Dybowski sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Wojewody [...] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 października 2020 r., sygn. akt IV SA/Wr 351/20 w sprawie ze skargi K. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i odmowy przyznania prawa do zasiłku oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 28 października 2020 r., sygn. akt IV SA/Wr 351/20, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu, po rozpoznaniu sprawy ze skargi K. K. na decyzję Wojewody [...] z [...] czerwca 2020 r., nr [...], w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i odmowę przyznania prawa do zasiłku, uchylił w całości zaskarżoną i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji.

Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z [...] marca 2020 r., nr [...], Prezydent Miasta W. uznał K. K. za osobę bezrobotną, od [...] marca 2020 r. i odmówił przyznania jej prawa do zasiłku.

Prezydent stwierdził, że w dniu rejestracji skarżąca spełniała warunki do uznania ją za osobę bezrobotną, lecz nie spełniała wymagań do przyznania jej prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Wskazał, że suma okresów zatrudnienia i świadczenia usług przez stronę, o których mowa w art. 71 ust. 1-4 ustawy o promocji zatrudnienia, przypadających w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji, jest krótsza niż wymagane 365 dni, co stanowiło podstawę odmowy przyznania prawa do zasiłku.

Odwołanie od tej decyzji złożyła K. K.

Wojewoda [...], decyzją z [...] czerwca 2020 r., nr [...], utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji, uznając, że w sprawie niewątpliwie ustalono, że w okresie 18 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień rejestracji, tj. od [...] września 2018 r. do [...] marca 2020 r., łączny okres uprawniający stronę do zasiłku jest krótszy niż wymagane 365 dni. Wojewoda wskazał też, że skarżąca, świadcząc pracę na podstawie umowy zlecenie, nie uzyskiwała wymaganego minimalnego wynagrodzenia za pracę, i że z uwagi na to nie przysługuje jej prawo do zasiłku, zgodnie z art. 71 ust. 1 pkt 1 i pkt 2 lit. a i c ustawy o promocji zatrudnienia.

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne