08.11.2021

Wyrok NSA z dnia 8 listopada 2021 r., sygn. I OSK 688/21

Analiza art. 2 pkt 7 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów prowadzi do wniosku, że w przypadkach wymienionych w art. 2 pkt 7 lit. a, b, f, g, dotyczących konkretnych okoliczności faktycznych, przesłanka subiektywna w postaci świadomości świadczeniobiorcy jest relewantna z uwagi na ich istotę i konstrukcję.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka Sędziowie sędzia NSA Jolanta Rudnicka sędzia del. WSA Agnieszka Miernik (spr.) po rozpoznaniu w dniu 8 listopada 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. C. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 21 sierpnia 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 442/19 w sprawie ze skargi K. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 21 sierpnia 2019 r. sygn. akt II SA/Rz 442/19 oddalił skargę K. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie nienależnie pobranych świadczeń z funduszu alimentacyjnego.

Skargę kasacyjną od powyższego wyroku złożyła K. C., zaskarżając go w całości.

Na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 P.p.s.a. zaskarżonemu wyrokowi zarzucono:

1. naruszenie prawa materialnego, tj. art. 145 § 1 pkt 1 lit. a P.p.s.a. w związku z art. 2 pkt 7 lit. a w związku z art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U. z 2018 r. poz. 554 ze zm.) przez brak wskazania przez organy obu instancji, którą z przesłanek określonych w tym przepisie potraktowały jako podstawę swoich rozstrzygnięć, a po drugie przez jego błędną wykładnię, polegającą na rozpatrywaniu kwestii nienależnie pobranego świadczenia w całkowitym oderwaniu od czynnika subiektywnego, w sytuacji gdy skarżąca nie była świadoma, że ma obowiązek zgłaszania do odpowiednich organów uzyskania przez jej rodzinę dochodu, który w rocznym rozrachunku mógł wpływać na przysługiwanie prawa do świadczenia alimentacyjnego, nie została w sposób prawidłowy poinformowana o obowiązku niezwłocznego informowania podmiotu realizującego świadczenia z funduszu alimentacyjnego o wszelkich zmianach mających wpływ na prawo do świadczeń z funduszu alimentacyjnego, była przekonana że dochód uzyskany przez nią od listopada 2015 r. do kwietnia 2016 r. wynosił 988,57 zł miesięcznie i po doliczeniu do rocznych dochodów rodziny nie powodował przekroczenia progu miesięcznego dochodu przypadającego na jednego członka rodziny w wysokości 725 zł. Ponadto skarżąca była w pełni przekonana o fakcie, że od [...] maja 2016 r. nie była już zatrudniona w firmie [...], co oznaczało, że utraciła dochód;

2. naruszenie prawa materialnego, tj. art 145 § 1 pkt 1 lit. a P.p.s.a. w związku z art. 9 ust. 3 w związku z art. 18 ust. 4 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów przez jego niezastosowanie, w sytuacji gdy w przypadku utraty dochodu przez członka rodziny w roku kalendarzowym, poprzedzającym okres świadczeniowy lub po tym roku, ustalając jego dochód, nie uwzględnia się dochodu utraconego, podczas gdy dochód skarżącej w wysokości 988,57 zł miesięcznie w rzeczywistości został utracony, gdyż od [...] maja 2016 r., nie była już zatrudniona w firmie [...];

ikona kłódki
Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

  • Codzienne aktualności prawne
  • Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
  • Bogatą bibliotekę materiałów wideo
  • Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
Kup dostęp
Powiązane dokumenty
ikona zobacz najnowsze Dokumenty podobne