Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2021 r., sygn. I GSK 3543/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Piotr Piszczek Sędzia NSA Piotr Pietrasz Sędzia del. WSA Cezary Kosterna (spr.) po rozpoznaniu w dniu 1 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej (...) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 25 września 2018 r. sygn. akt I SA/Rz 549/18 w sprawie ze skarg (...) na decyzje Dyrektora Podkarpackiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia (...) r., nr (...) z dnia (...)., nr (...) w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego oraz przyznania płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie wyrokiem z 25 września 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 549/18 oddalił skargi (...) na decyzje Dyrektora Podkarpackiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (ARMiR) w Rzeszowie z (...)r. nr (...) w przedmiocie płatności w ramach systemów wsparcia bezpośredniego na 2015 rok, nr (...) w przedmiocie płatności dla obszarów z ograniczeniami naturalnymi lub innymi szczególnymi ograniczeniami (ONW) na 2015 rok.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie faktycznym sprawy.
(...) (dalej: Skarżący lub Strona) wnioskami z (...)r. wystąpił o przyznanie płatności bezpośrednich oraz płatności ONW na 2015 r. do gruntów rolnych o łącznej pow. 132,10 ha.
W trakcie kontroli jego wniosków stwierdzono konflikt krzyżowy do działek ewidencyjnych położonych w gminie (..), o łącznej pow. 130,42 ha. Wnioski o przyznanie płatności do tych działek złożył bowiem również(...).
Ustalono, że Skarżący był do dnia (...) dzierżawcą nieruchomości, w stosunku do których wnioski o płatność złożył również inny producent. Skarżący nie kwestionował wygaśnięcia umowy dzierżawy zawartej z Bieszczadzkim Parkiem Narodowym (dalej: Park). Twierdził jednak, że po wygaśnięciu dzierżawy nadal faktycznie użytkował sporne nieruchomości. Użytkowanie to miało według niego polegać na obejściu w maju 2015 r. tych nieruchomości, usunięciu z nich gałęzi i konarów, palikowaniu znajdujących się na działkach studni, naprawianiu przejazdów. Twierdził też, że w sierpniu 2015 r. skosił zgłoszone do dopłat działki, zbelował zebrane siano, z którego część zabrał do domu, a część sprzedał. Na dowód sprzedaży siana Skarżący przedłożył faktury, datowane na 3 września 2015 r. i 26 października 2015 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
