Wyrok NSA z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. II FSK 1188/21
Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru lub usługi u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Dobra wiara podatnika i przekonanie, że dane wskazane w fakturze są prawdziwe nie ma jednak w świetle przepisów u.p.d.o.f. żadnego znaczenia dla uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu. Podatnik powinien w sposób poddający się weryfikacji wskazać prawdziwe źródło zakupu towaru (usługi) i poniesienia na rzecz konkretnego podmiotu wydatków na jego zakup.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia NSA Jan Grzęda (sprawozdawca), Sędzia NSA Zbigniew Romała, po rozpoznaniu w dniu 2 grudnia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej M. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 20 kwietnia 2021 r. sygn. akt I SA/Kr 56/21 w sprawie ze skargi M. K. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z dnia 9 listopada 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od M. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie kwotę 1350 (słownie: jeden tysiąc trzysta pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z 20 kwietnia 2021 r., sygn. akt I SA/Kr 56/1 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę M. K. na decyzje Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Krakowie z 9 listopada 2020 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2016 r.
Skargę kasacyjną od ww. wyroku wywiódł skarżący, reprezentowany przez pełnomocnika, zarzucając mu, na podstawie art. 174 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej "P.p.s.a."), naruszenie prawa materialnego, tj. art. 22 ust 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej "u.p.d.o.f.") przez jego niezastosowanie, mimo że koszt zakupu towaru od P. D." stanowi koszt uzyskania przychodu i pozbawienie skarżącego prawa do zaliczenia wydatków z tytułu dokonywanych na terytorium kraju zakupów polistyrenu do kosztów uzyskania przychodu, mimo że ustalony stan faktyczny nie dawał podstaw do zastosowania takiego ograniczenia, a zgromadzony materiał dowodowy świadczył o faktycznym poniesieniu przez skarżącego wydatku, a także dochowaniu należytej staranności w doborze kontrahenta, w sytuacji gdy skarżący nie miał i nie mógł mieć świadomości, że bierze udział w działaniu przestępczym, podjął działania zmierzające do zweryfikowania kontrahenta, a dokonane przez niego czynności odzwierciedlały faktyczne zdarzenia, co potwierdziły zeznania świadków.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
