Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2021 r., sygn. II FSK 2643/18
Podatek dochodowy od osób fizycznych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Antoni Hanusz, Sędzia del. WSA Sylwester Golec (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2021 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 133/18 w sprawie ze skargi P. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 11 grudnia 2017 r., nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku kwotę 2700 (słownie: dwa tysiące siedemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 14 marca 2018 r., sygn. akt I SA/Gd 133/18 oddalił skargę P. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 11 grudnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.
W uzasadnieniu wyroku z 14 marca 2018 r. sąd pierwszej instancji wskazał, że skarżący w roku 2013 złożył zenanie podatkowe na podatek dochodowy od dochodu ze sprzedaży nieruchomości za rok 2012, w którym wykazał zobowiązanie podatkowe w wysokości 11 839 zł. Naczelnik Urzędu Skarbowego w S. określił skarżącemu wysokość zobowiązania w podatku dochodowym za rok 2012 od dochodu ze sprzedaży nieruchomości w wysokości 14 435 zł. Organ drugiej instancji ww. decyzją z dnia 11 grudnia 2017 r. utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Sąd wskazał, że spór jaki zaistniał w sprawie pomiędzy skarżącym i organami podatkowymi dotyczy sposobu waloryzacji kosztu nabycia nieruchomości, której dotyczy sprawa, na podstawie art. 22 ust. 6f ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) dalej powoływanej jako u.p.d.o.f. Organy na podstawie powołanego przepisu dokonały waloryzacji kosztu nabycia nieruchomości o wskaźnik wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za rok 2010 i 2011 w ten sposób, że cenę zakupu nieruchomości sprzedanej przez podatnika w roku 2012, powiększyły o wzrost cen wynikający ze wskaźnika za lata 2010 i 2011. Wskaźnik za każdy z tych lat zastosowano odrębnie do kosztu nabycia nieruchomości i następnie koszt nabycia nieruchomości powiększono o tak wyliczone kwoty waloryzacji. Zdaniem podatnika prawidłowa waloryzacja kosztu nabycia nieruchomości powinna polegać na zastosowaniu do rzeczywistego kosztu nabycia wskaźnika za rok 2010 i powiększeniu kosztu nabycia o kwotę wynikającą z tego wskaźnika a waloryzacja za rok 2011 powinna polegać na zastosowaniu wskaźnika waloryzacji za rok 2011 do kosztu rzeczywiście poniesionego powiększonego o kwotę waloryzacji za rok 2010. W ocenie skarżącego organy bezzasadnie nie zaliczyły do kosztu uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 22 ust. 6c u.p.d.o.f. odsetek zapłaconych przez skarżącego od kredytu zaciągniętego na nabycie nieruchomości, którą skarżący sprzedał w roku 2012.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
