Wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2020 r., sygn. I OSK 2868/19
Inne
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Tamara Dziełakowska Sędziowie Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Jolanta Górska (spr.) po rozpoznaniu w dniu 29 kwietnia 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 marca 2019 r. sygn. akt I SA/Wa 1233/18 w sprawie ze skargi A.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] maja 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 13 marca 2019 r., sygn. akt I SA/Wa 1233/18, oddalił skargę A.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z [...] maja 2018 r., nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego.
Wyrok ten wydany został w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Prezydent [...] decyzją z [...] marca 2018 r., nr [...], odmówił przyznania A.Z. zasiłku celowego na opłacenie czynszu, gazu, internetu i okularów progresywnych.
Uzasadniając wydaną decyzję organ wskazał, że skarżący wystąpił do Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności o ponowne ustalenie stopnia niepełnosprawności, lecz nie stawił się na dwa terminy komisji lekarskiej. Nie wykorzystuje on posiadanych możliwości. Ponadto, otrzymuje pomoc z ośrodka i nie rozliczył pomocy uprzednio przyznanej na okulary. Ośrodek realizuje zaś pomoc także innym osobom, a średnia wartość przyznanego świadczenia to 93 zł miesięcznie.
Po rozpatrzeniu odwołania złożonego przez skarżącego Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Warszawie decyzją z [...] maja 2018 r., nr [...], utrzymało powyższą decyzję w mocy.
W uzasadnieniu wydanej decyzji Kolegium wskazało, że z przepisu art. 2 ust. 1 i art. 3 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz.U. z 2017 r., poz. 1769) wynika, że pomoc społeczna ma udzielać swoim podopiecznym pomocy i wsparcia, a nie dostarczać im świadczeń pieniężnych w wysokości dla nich satysfakcjonującej, czy uznanej przez stronę za wystarczająco wysokie. Przy czym ma ona umożliwić życie w warunkach odpowiadających godności człowieka. Ponadto, z treści art. 39 ust. 1 i 2 ustawy o pomocy społecznej wynika, że zasiłek celowy przyznawany jest w ramach uznania administracyjnego. W ocenie Kolegium, organ I instancji nie naruszył granic tego uznania, jak też przepisów prawa w orzeczeniu odmawiającym przyznania wnioskowanego wsparcia, które skutkowałoby uwzględnieniem odwołania. Prezydent rozważył bowiem zarówno dotychczas udzielone skarżącemu wsparcie, jak też skonfrontował obecny wniosek z ustawowymi celami pomocy społecznej, które uwzględnił. Kolegium podkreśliło, że skarżący jest objęty opieką ośrodka i otrzymał pomoc w formie zasiłku okresowego i zasiłków celowych. Przy czym, nie jest rolą pomocy społecznej zaspokajanie w pełni potrzeb i spełnienie wszystkich oczekiwań podopiecznych. Organy nie mogą koncentrować się tylko na wnioskodawcy, lecz obowiązane są uwzględnić również uzasadnione potrzeby innych osób zwracających się o zasiłki.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
