Wyrok NSA z dnia 29 września 2020 r., sygn. II GSK 3421/17

Własność przemysłowa

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Sieńczyło-Chlabicz (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant Szymon Janik po rozpoznaniu w dniu 29 września 2020 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej S. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 10 maja 2017 r. sygn. akt VI SA/Wa 2315/16 w sprawie ze skargi S. z siedzibą w K. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 10 maja 2017 r., sygn. akt VI SA/Wa 2315/16, oddalił skargę S. siedzibą w K. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy.

Z uzasadnienia wyroku Sądu I instancji wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia przyjął on następujące ustalenia:

I

Decyzją z dnia [...] listopada 2011 r. Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: Urząd Patentowy RP, UPRP, organ) udzielił na rzecz S. z siedzibą w K. (dalej: uprawniony) ochrony na słowno-graficzny znak towarowy "STW TAXI Stowarzyszenie Taksówkarzy Wolnych 9624" nr R-232049 (dalej: sporny znak t.) z pierwszeństwem od 24 lutego 2010 r. Powyższy znak t. został przeznaczony do oznaczania usług taksówek według klasyfikacji nicejskiej w klasie 39.

W dniu 14 maja 2012 r. do Urzędu Patentowego RP wpłynął sprzeciw S. z siedzibą w K. (dalej: wnoszący sprzeciw) wobec powyższej decyzji o udzieleniu prawa ochronnego na sporny znak towarowy.

Jako podstawę prawną żądania wnoszący sprzeciw wskazał art. 131 ust. 1 pkt 1, art. 131 ust. 1 pkt 3 oraz art. 131 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 ze zm. - dalej: p.w.p.). Przede wszystkim wnoszący sprzeciw podkreślił, że uprawniony dokonał zgłoszenia spornego znaku t. do ochrony w złej wierze, o czym stanowi art. 131 ust. 2 pkt 1 p.w.p.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się