Wyrok NSA z dnia 27 listopada 2020 r., sygn. I FSK 435/18
Podatkowe postępowanie
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Agnieszka Jakimowicz (sprawozdawca), po rozpoznaniu w dniu 27 listopada 2020 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E.D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 maja 2017 r. sygn. akt III SA/Wa 1581/16 w sprawie ze skargi E.D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 marca 2016 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, maj, czerwiec, październik, listopad i grudzień 2011r. oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 maja 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 1581/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E.D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 14 marca 2016 r. o nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za styczeń, kwiecień, maj, czerwiec, październik, listopad i grudzień 2011 r.
W uzasadnieniu przedmiotowego orzeczenia Sąd I instancji wskazał, że we wniosku o stwierdzenie nieważności ostatecznej decyzji Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia 29 maja 2015 r., nr [...] strona - powołując się na art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2015 r., poz. 613 z późn. zm.) - wskazała, że ww. decyzję wydano z rażącym naruszeniem przepisów postępowania, tj. 1. zasady dwuinstancyjności zawartej w art. 127 cyt. ustawy, poprzez przyjęcie przez organ odwoławczy innej podstawy prawnej rozstrzygnięcia niż organ I instancji w decyzji I instancji, tj. art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a w miejsce art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a i pkt 4 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), 2. przepisów dotyczących reprezentacji strony w postępowaniu w postaci art. 133 § 1 i art. 137 § 2 Ordynacji podatkowej, poprzez przyjęcie, że w postępowaniu odwoławczym skarżąca działała przez pełnomocnika, podczas gdy w rzeczywistości (także w kontroli skarbowej) nie udzielała innej osobie umocowania do działania w jej sprawie, co spowodowało również rażące naruszenie art. 145 § 1 i art. 148 § 1 i § 3 Ordynacji podatkowej.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
