Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2019 r., sygn. I OSK 290/19
Przez „szczególne okoliczności”, o których stanowi art. 83 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, należy rozumieć wydarzenia o charakterze nadzwyczajnym, czyli takie, które wbrew zamiarom i woli ubezpieczonego stanowią niemożliwą do przezwyciężenia przeszkodę do kontynuowania zatrudnienia.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędziowie: Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska (spr.) Protokolant st. asystent sędziego Anna Siwonia-Rybak po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2019 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej małoletniego I. Z. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego G. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 9 października 2018 r. sygn. akt II SA/Wa 903/18 w sprawie ze skargi małoletniego I. Z. reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego G. Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 9 października 2018 r., sygn. akt II SA/Wa 903/18 oddalił skargę małoletniego I. Z. - reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego G. Z. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:
Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych decyzją z dnia [...] kwietnia 2018 r. odmówił przyznania renty rodzinnej w drodze wyjątku małoletniemu I. Z. W decyzji organ wskazał na przepis art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1383, z późn. zm.), powoływanej dalej jako ustawa o emeryturach i rentach z FUS. Wskazał, że renta rodzinna jest pochodną świadczenia osoby zmarłej. W pierwszej kolejności zatem bada się uprawnienia, jakie przysługiwałyby osobie zmarłej, a następnie wnioskodawcy - członka rodziny po osobie zmarłej. Wydanie odmownego rozstrzygnięcia, organ uzasadniał brakiem istnienia przesłanki szczególnych okoliczności, na skutek której zmarła matka dziecka nie nabyła uprawnień do świadczenia w trybie zwykłym, bowiem w tym okresie nie była wobec niej orzeczona przez lekarza orzecznika ZUS całkowita niezdolność do pracy. Na przestrzeni 37 lat życia A. Z., matki małoletniego, udokumentowane zostało 2 lata, 8 miesięcy i 4 dni okresów składkowych i nieskładkowych. W dziesięcioleciu przypadającym przed dniem śmierci, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym, udokumentowano jedynie 2 lata, 8 miesięcy i 14 dni okresów składkowych. Ponadto w latach 2000-2005, 2005-2007, 2008-2009, 2014-2016 matka dziecka nigdzie nie była zatrudniona ani nie wykonywała innej działalności objętej ubezpieczeniami emerytalnymi i rentowymi. Analiza przebiegu ubezpieczenia doprowadziła organ do wniosku, że niespełnienie warunków do świadczenia na zasadach ogólnych nie było następstwem zdarzeń o charakterze szczególnym, bowiem w podanych okresach nie była wobec niej orzeczona przez lekarza orzecznika ZUS całkowita niezdolność do pracy. Nie istniały zatem przeciwwskazania ze względu na stan zdrowia lub inne zdarzenie zewnętrzne, uniemożliwiające wykonywanie zatrudnienia oraz objęcie ubezpieczeniem, w celu zapewnienia w przyszłości uprawnień do świadczenia z ubezpieczeń społecznych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
