Wyrok NSA z dnia 13 listopada 2019 r., sygn. II FSK 4007/17
Podatek dochodowy od osób prawnych
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej W. S.A. z siedzibą w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 sierpnia 2017 r. sygn. akt I SA/Gl 91/17 w sprawie ze skargi W. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od W. S.A. z siedzibą w W. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 10 800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
1. Wyrokiem z dnia 31 sierpnia 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 91/17, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę W. S.A. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 17 listopada 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2010 r. Treść uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia dostępna jest na stronie internetowej https://orzeczenia.nsa.gov.pl/ (dalej zwana: "CBOSA").
2.1. Od powyższego wyroku pełnomocnik Spółki wywiódł skargę kasacyjną, którą zaskarżył wyrok w całości i wniósł o jego uchylenie w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Autor skargi kasacyjnej zarzucił na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.; dalej zwana: "p.p.s.a.") naruszenie:
1) przepisów prawa materialnego:
- art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654, dalej zwana: "u.p.d.o.p.") poprzez jego błędną wykładnię i w konsekwencji bezzasadne przyjęcie, że otrzymane przez skarżącego w dniu 12 marca 2010 r. środki pieniężne w kwocie 4.000.000,- zł stanowią przychód w momencie ich otrzymania, podczas gdy po stronie skarżącego z tego tytułu nie powstało przysporzenie o charakterze definitywnym, a środki te podlegają zwrotowi jako świadczenie nienależne albo bezpodstawne wzbogacenie i mogą stanowić przychód dopiero z upływem terminu przedawnienia roszczenia o ich zwrot, które to roszczenie wynika z istniejącego stosunku zobowiązaniowego;
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
