Wyrok NSA z dnia 30 stycznia 2019 r., sygn. II FSK 2712/17
Art. 181 O.p. dopuszcza, aby w postępowaniu podatkowym były wykorzystane dowody i materiały zgromadzone w innych postępowaniach podatkowych i postępowaniach karnych, co w konsekwencji powoduje, że nie istnieje prawny nakaz, aby w toku postępowania podatkowego konieczne było powtórzenie dowodów, np. przesłuchania świadka, który zeznawał w innym postępowaniu.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Sędzia WSA (del.) Alicja Polańska (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 30 stycznia 2019 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Gl 77/17 w sprawie ze skargi E.N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E.N. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Katowicach kwotę 10.800 (słownie: dziesięć tysięcy osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 17 maja 2017 r. sygn. akt I SA/Gl 77/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę E.N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 23 listopada 2016 r. Nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w C. z dnia 29 sierpnia 2016 r. określającą podatnikowi wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2010 r. w wysokości 256 322 zł. Podstawą prawną orzeczenia był art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze zm.); dalej: "p.p.s.a.".
W uzasadnieniu wyroku sąd wskazał, że z zaskarżonej decyzji wynika, iż skarżący w 2010 r. uzyskiwał w przychody z działalności gospodarczej prowadzonej w formie spółki jawnej N. z siedzibą w T. W tym roku posiadał udziały w dochodach i stratach spółki w wysokości 50%. Pozostałe 50% posiadał R.A. Z tego tytułu skarżący wykazał w zeznaniu podatkowym (po uwzględnieniu korekty z dnia 8 marca 2012 r.) przychód w kwocie 7 125 944,37 zł, koszty uzyskania przychodów w kwocie 6 946 079,56 zł i dochód w kwocie 179 864,81 zł. W postępowaniu kontrolnym oraz podatkowym stwierdzono, że spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów o kwotę 2 405 281,50 zł poprzez ujęcie w księgach rachunkowych nierzetelnych faktur VAT, dotyczących zakupu odpadów i złomu, wystawionych przez PHU M. J.M. w Z., które nie dokumentują rzeczywistych zdarzeń gospodarczych; transakcje były dokonane w celu zalegalizowania towaru pochodzącego z niewiadomego źródła, następnie odsprzedanego przez firmę M., m.in. spółce N. Wobec J. M. wydano decyzje w zakresie podatku VAT za okresy od stycznia do grudnia 2010 r., które nie zostały zaskarżone. Wynika z nich, że J. M. prowadził działalność gospodarczą w zakresie hurtowej sprzedaży odpadów i złomu. Z decyzji dotyczących J. M. wynika, że w złożonych przez niego wyjaśnieniach wskazał, iż od 2006 r. zaczął wystawiać faktury na spółkę N., która była "centralą złomową". Z jego wyjaśnieniami korespondują wyjaśnienia K.G., A.K., R.H. oraz zeznania innych osób. Nadto, Prokuratura Okręgowa wniosła akt oskarżenia przeciwko J. M. (w sprawie [...]) zarzucając mu m.in. udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnienie przestępstw przeciwko mieniu, obrotowi gospodarczemu, a w szczególności wyłudzaniu podatku VAT.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
