Wyrok NSA z dnia 28 grudnia 2018 r., sygn. I OSK 1941/18
Kryteria określone w § 13 ust. 2 rozporządzenia Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego z 13 kwietnia 2016 r. w sprawie studiów doktoranckich i stypendiów doktoranckich , dotyczące przyznania doktorantowi stypendium doktoranckiego na drugim roku i kolejnych latach studiów doktoranckich, mają charakter wstępny (każdy kandydat musi je spełnić), ale nie wystarczający, bo w drodze regulaminu studiów mogą być ustanowione dodatkowe przesłanki. Co więcej, przytoczona regulacja prawna nie zmienia faktu, że przyznanie stypendium doktoranckiego ma charakter uznaniowy
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Stojanowski Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia NSA Marian Wolanin po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 31 stycznia 2018 r. sygn. akt IV SA/Wr 278/17 w sprawie ze skargi A. Ś. na decyzję Rektora Uniwersytetu W. z dnia [...] marca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium doktoranckiego 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od A. Ś. na rzecz Uniwersytetu W. kwotę 377 (trzystu siedemdziesięciu siedmiu) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 31 stycznia 2018 r., IV SA/Wr 278/17 oddalił skargę A. Ś.na decyzję Rektora Uniwersytetu W. z [...] marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania stypendium doktoranckiego. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że przepisy art. 207 ust. 1 i 4 ustawy obligują organy uczelni, aby do podejmowanych decyzji w indywidualnych sprawach doktorantów, w tym także w przedmiocie przyznania stypendium uczestnikom studiów doktoranckich, stosować odpowiednio przepisy kpa. Chociaż w świetle wyrażonej w art. 77 ust. 5 Konstytucji RP zasady autonomii szkół wyższych decyzje organów uczelni nie muszą spełniać tak surowych kryteriów jak decyzje organów administracji publicznej, to jednak, skoro zostały poddane kontroli prowadzonej przez sądy administracyjne pod względem zgodności z prawem muszą one spełniać wymogi umożliwiające przeprowadzenie takiej kontroli. Oznacza to, że organy uczelni w postępowaniu w sprawie przyznania stypendium doktoranckiego winny przestrzegać ogólnych zasad postępowania administracyjnego. Powinny zatem poczynić ustalenia w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy, a następnie podjęte rozstrzygnięcie w przedmiocie stypendium doktoranckiego uzasadnić zgodnie z art. 107 § 3 kpa. Z art. 7 kpa wynika, że organy podejmują wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, a w myśl zaś art. 77 § 1 kpa organ administracji jest obowiązany w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał. Wymaga to przeprowadzenia dowodów wskazujących na takie okoliczności oraz dokonania ich prawidłowej oceny, zgodnie z dowodową regułą swobodnej oceny dowodów (art. 80 kpa). Zarzut naruszenia powołanych przepisów jest zrozumiały w przypadku, gdy w ocenie skarżącego organ nie przeprowadził dowodów na okoliczności istotne w sprawie (tzw. "błąd braku"), ewentualnie niewłaściwie je ocenił (tzw. "błąd "oceny"). Tymczasem w niniejszej sprawie stan faktyczny jest bezsporny. Istotą sporu w niniejszej sprawie jest dopuszczalność zastosowania przez organ określonych kryteriów przyznawania stypendium, przyjętych w przepisach prawa zakładowego. O dopuszczalności przyjęcia przez organ takich lub innych kryteriów rozstrzygania sprawy decydują jednak przepisy prawa materialnego, a nie regulacje dotyczące postępowania dowodowego. Zarzut naruszenia art. 7 w zw. z art. 77 i art. 80 kpa nie jest więc uzasadniony.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
