Postanowienie NSA z dnia 10 lipca 2018 r., sygn. I OZ 637/18
Wstrzymanie wykonania aktu
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno po rozpoznaniu w dniu 10 lipca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia A. D. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 17 maja 2018 r. sygn. akt II SA/Po 334/18 o odmowie wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego postanawia: oddalić zażalenie.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z 17 maja 2018 r., II SA/Po 334/18, odmówił wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi A. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego. W uzasadnieniu Sąd I instancji podniósł, że instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, jest formą tymczasowej ochrony sądowej będącej wyjątkiem od zasady wyrażonej w art. 61 § 1 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., dalej jako: "p.p.s.a."), stanowiącej, że wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jedynie wystąpienie szczególnych warunków, którymi są: niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowanie trudnych do odwrócenia skutków, może doprowadzić do tego, że w konkretnej sytuacji skarżący otrzyma tę wyjątkową ochronę przed konsekwencjami wynikającymi z kwestionowanych aktów lub czynności. Wykazanie istnienia tych szczególnych warunków, leży jednak po stronie wnioskodawcy. Wnioskując zatem o wstrzymanie wykonania określonego aktu lub czynność skarżący winien należycie udowodnić, że jego obiektywna sytuacja daje podstawy do stwierdzenia, że w rzeczywistości zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. W tym celu swoje twierdzenia skarżący powinien poprzeć odpowiednimi dokumentami pozwalającymi na weryfikację przez Sąd jego sytuacji (por. postanowienia NSA z: 18 marca 2010 r., II FSK 502/09 oraz 11 maja 2011 r., I FZ 88/11). W niniejszej sprawie wnioskodawca, poza wskazaniem, że wykonanie zakwestionowanego aktu będzie miało negatywny wpływ na sytuację finansową jego rodziny, a w szczególności spowoduje ograniczenie zaspokojenia uzasadnionych potrzeb jego dzieci, nie poparł swojego żądania jakimikolwiek argumentami, które świadczyłyby o zaistnieniu przesłanki wystąpienia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków. W szczególności nie przedstawił danych na temat sytuacji majątkowej swojej rodziny. Nie jest bowiem przesłanką do wstrzymania wykonania decyzji okoliczność zużycia świadczenia przez skarżącego czy konieczność zwrotu pobranych świadczeń. Załączone przez skarżącego paragony i dowody zapłaty również nie wskazują, aby zwrot nienależnie pobranego świadczenia miałby wyrządzić w majątku strony znaczną szkodę lub trudne do odwrócenia skutki. Nie obrazują one bowiem aktualnej sytuacji majątkowej skarżącego, a jedynie fakt wydatkowania środków w latach ubiegłych. Nie mogą one tym samym stanowić podstawy do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Wykonanie decyzji zobowiązującej do zwrotu środków finansowych zawsze bowiem będzie wywierało określone skutki finansowe dla strony. Instytucja wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji nie służy zabezpieczeniu strony przed jakimikolwiek skutkami wykonania decyzji, lecz jedynie przed takimi, które nie mogłyby zostać odwrócone przez ewentualne wygranie sporu sądowego. Tylko niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków stanowi przesłankę umożliwiającą skorzystanie z instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji (tak: post. NSA z 22 listopada 2016 r., II GZ 1189/16). Warunkiem wstrzymania wykonania aktu jest wykazanie w stosownym wniosku, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków w wyniku jego wykonania. Wskazać przy tym należy, że wykonanie decyzji nakładającej na stronę obowiązek uiszczenia należności pieniężnej tylko w wyjątkowych przypadkach wypełnia jedną z wyżej wskazanych przesłanek. Zapłata oznaczonej w decyzji należności ma bowiem charakter odwracalny i w przypadku uchylenia zaskarżonej decyzji, uiszczona należność podlega zwrotowi.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
