Wyrok NSA z dnia 11 grudnia 2018 r., sygn. II GSK 4530/16
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Anna Stec (spr.) Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia del. WSA Ewa Cisowska-Sakrajda Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 maja 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 125/16 w sprawie ze skargi D. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 20 maja 2016 r., sygn. akt II SA/Gl 125/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu sprawy ze skargi D. G. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego w Warszawie z dnia [...] grudnia 2015 r. w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, w punkcie pierwszym, uchylił zaskarżoną decyzję, w punkcie drugim, zasądził od organu na rzecz skarżącego zwrot kosztów postępowania.
Przedstawiając stan sprawy Sąd I instancji wskazał, że w dniu [...] lipca 2015 r. kontrolerzy Wojewódzkiego Inspektoratu Transportu Drogowego w K. przeprowadzili kontrolę pojazdu samochodowego marki DAF o nr rej. [...] wraz z przyczepą WIELTON o nr rej. [...]. W toku kontroli ustalono, że kierowca, rozpoczynając dzienny okres prowadzenia pojazdu o godz. 01:26 prowadził pojazd przez łączny czas 14 godzin i 12 minut, czym przekroczył normę określoną w art. 6 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również uchylającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z 11.04.2006; dalej: rozporządzenie nr 561/2006). Ponadto stwierdzono, że kierowca przekroczył maksymalny czas prowadzenia pojazdu bez odpoczynku o 2 godziny i 27 minut, czym naruszono art. 7 przywołanego rozporządzenia. Kontrola danych z urządzenia rejestrującego ujawniła również, że w czasie 24 godzinnego okresu rozliczeniowego kierowca odebrał jedynie 6 godzin i 53 minuty nieprzerwanego odpoczynku, podczas, gdy powinien odebrać minimum 9 godzin, co naruszało art. 8 ust. 1-4 i ust. 8 rozporządzenia. Ostatnim stwierdzonym naruszeniem prawa było nierejestrowanie czasu jazdy, prędkości oraz czasu pracy kierowcy, gdyż kierowca zakłócił pracę urządzenia rejestrującego za pomocą magnesu neodymowego.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
