Wyrok NSA z dnia 6 września 2018 r., sygn. I GSK 1818/18
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek (spr.) Sędzia NSA Barbara Mleczko-Jabłońska Sędzia del. WSA Stefan Kowalczyk po rozpoznaniu w dniu 6 września 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K.K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 listopada 2017 r., sygn. akt I SA/Sz 771/17 w sprawie ze skargi K.K. na decyzję Dyrektora Zachodniopomorskiego Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w S. z dnia 4 lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności rolnośrodowiskowej oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 16 listopada 2017 r. sygn. akt I SA/Bk 771/17, oddalił skargę K.K. (skarżący), na decyzję Dyrektora Z. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania płatności rolnośrodkowiskowej.
Sąd pierwszej instancji orzekał w następującym stanie sprawy. Decyzją z [...] lipca 2017 r. Dyrektor Z. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (organ odwoławczy) utrzymał w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dla powiatu k. z siedzibą w S. z [...] kwietnia 2014 r. w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie przyznania płatności rolnośrodowiskowej w części dotyczącej działki rolnej C (pow. 14,88 ha), odmowy przyznania płatności rolnośrodowiskowej do działek [...] i [...] położonych w obr. B., gm. K. i przyznania płatności rolnośrodowiskowej w łącznej kwocie 40,084,00 zł obejmującej płatności z tytułu wariantu 4.1 - Ochrona siedlisk lęgowych ptaków i wariantu 5.1 - Ochrona siedlisk lęgowych ptaków - NATURA 2000.
Wskazana wyżej decyzja wydana została w wyniku realizacji ciążącego na organie obowiązku ponownego rozpoznania sprawy w związku z rozpoznaniem przez Naczelny Sad Administracyjny skargi kasacyjnej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z 17 marca 2016 r. o sygn. akt I SA/Sz 1239/15, którym to wyrokiem Sąd oddalił skargę skarżącego na decyzję organu odwoławczego z [...] sierpnia 2015 r. Po rozpoznaniu złożonej od tego wyroku skargi kasacyjnej, Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 21 lutego 2017 r., sygn. akt II GSK 4233/16 uchylił zaskarżony wyrok, uchylił decyzję z [...] sierpnia 2015 r. i poprzedzającą ją decyzję z [...] maja 2015 r. oraz uchylił decyzję z [...] września 2014 r. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji z [...] lipca 2017 r. organ odwoławczy wskazał, że płatności do gruntów rolnych położonych na zgłoszonych we wniosku działkach nie zostały przyznane skarżącemu przez wzgląd na materiał dowodowy. Zgodnie z nim skarżący nie posiadał działek ewidencyjnych o nr [...] i [...] w okresie objętym wnioskiem za rok 2013. Zdaniem organu odwoławczego świadczą o tym dowody przedłożone w trakcie postępowania i wyjaśnienia (ustawowego przedstawiciela skarżącego) oraz wynik przesłuchania drugiego z wnioskujących producentów i świadków potwierdzających wykonanie zabiegów agrotechnicznych w terminie do końca lipca 2013 r. Organ podkreślił, że uwzględnił nowe dowody przez wzgląd na brak wyczerpującego wyjaśnienia sprawy przez organ I instancji (który był przyczyną uchylenia decyzji w postępowaniu odwoławczym zakończonym decyzją z [...] sierpnia 2014 r.) i istnienie dowodów na okoliczności dotyczące przedmiotu sporu, zgromadzone na późniejszym etapie postępowania o istotnym znaczeniu dowodowym. Organ odwoławczy wyjaśnił, iż skarżący był zobowiązany do wykazania dowodami posiadania przedmiotowych działek [...] i [...] i przeprowadzenia zabiegów agrotechnicznych mających na celu ich utrzymanie w dobrej kulturze rolnej przez cały rok kalendarzowy, jednakże nie przedłożył żadnego dowodu potwierdzającego taką okoliczność. Ponadto, organ odwoławczy uznał, że dowody złożone w odpowiedzi na wezwanie, dotyczące: dzierżawy działek, oględziny gruntów, ustalenie położenia punktów granicznych, badanie stanu upraw czy pobieranie próbek gleby do badań, a także zeznania złożone przed organami nie dowiodły, aby to skarżący był posiadaczem gruntów uprawnionym do płatności. Nadto, w ocenie organu odwoławczego, skarżący nie spełniał definicji rolnika ponieważ nie posiadał gospodarstwa rolnego z parkiem maszynowym do uprawy gruntów znajdujących się w jego posiadaniu, nie czynił działań zarządczych ani nie prowadził działalności rolniczej. Końcowo organ odwoławczy nie podzielił argumentów przedstawionych przez skarżącego, w zakresie zarzutów polegających na naruszeniu przepisów postępowania administracyjnego i stwierdził, że rozstrzygnięcie organu I instancji było prawidłowe. Rozpoznając skargę na decyzje organu odwoławczego z [...] lipca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 16 listopada 2017 r. uznał, iż nie zasługuje ona na uwzględnienie. Odnosząc się do przedstawionych przez skarżącego zarzutów Sąd pierwszej instancji przypomniał, że Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 21 lutego 2017 r., sygn. akt II GSK 4233/16 w pkt 1 uchylił wyrok WSA w Szczecinie z 17 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 1239/15, w pkt 2 uchylił decyzję z [...] sierpnia 2015 r. i utrzymaną nią w mocy decyzję Kierownika Biura Powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa dla Powiatu Ś. z siedzibą w Ś. z dnia [...] maja 2015 r., a w pkt 3 uchylił decyzję Dyrektora Z. Oddziału Regionalnego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w Sz. z dnia [...] września 2014 r. Sąd pierwszej instancji podkreślił, że w obrocie prawnym pozostała decyzja organu I instancji z dnia [...] kwietnia 2014 r., a organ odwoławczy został zobowiązany do ponownego rozpoznania wniesionego od niej odwołania. W związku z tym, iż przedmiotowym odwołaniem skarżący zaskarżył decyzję organu I instancji w części, tj. jedynie w zakresie odmowy przyznania płatności do działek [...] i [...], to w takim zakresie podlegała ona ocenie przeprowadzonej przez organ odwoławczy. Odnosząc się do istoty sporu Sąd za nietrafny uznał zarzut skargi dotyczący naruszenia art. 185, art. 188 i art. 190 p.p.s.a. W ocenie Sądu Organ odwoławczy wbrew twierdzeniom skarżącego wykonał w całości wyrok NSA, w tym w zakresie wskazań co do ponownego rozpoznania odwołania jedynie w części działek [...] i [...]. Dalsze rozważania Sądu, odniosły się do odrębności postępowań administracyjnych związanych z przyznawaniem rolnikom płatności rolnośrodowiskowych na podstawie ustawy z dnia 7 marca 2007 r. o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013 (Dz.U. z 2017 r., poz. 1856; dalej: u.w.r.o.w.). W ocenie WSA kwestia przyznania rolnikowi płatności rolnośrodowiskowej, odmowy przyznania takiej płatności, ale również przyznanie płatności w pomniejszonej wysokości stanowi indywidualną sprawą administracyjną rozstrzyganą w postępowaniu administracyjnym według przepisów kodeksu postępowania administracyjnego. Zgodnie z art. 21 ust. 1 u.w.r.o.w. do postępowań w sprawach indywidualnych rozstrzyganych w drodze decyzji wydawanych przez organy Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że przepisy tej ustawy stanowią inaczej. Według art. 21 ust. 2 u.w.r.o.w. w postępowaniu w sprawach dotyczących płatności organ administracji publicznej: 1) stoi na straży praworządności; 2) jest obowiązany w sposób wyczerpujący rozpatrzyć cały materiał dowodowy; 3) udziela stronom, na ich żądanie, niezbędnych pouczeń, co do okoliczności faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania; 4) zapewnia stronom, na ich żądanie, czynny udział w każdym stadium postępowania. Przepisu art. 81 Kodeksu postępowania administracyjnego nie stosuje się. Z kolei art. 21 ust. 3 u.w.r.o.w. stanowi, że strony oraz inne osoby uczestniczące w postępowaniu, o którym mowa w ust. 2, są obowiązane przedstawiać dowody oraz dawać wyjaśnienia co do okoliczności sprawy zgodnie z prawdą i bez zatajania czegokolwiek; ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
