Wyrok NSA z dnia 26 października 2018 r., sygn. II GSK 3316/16
Własność przemysłowa
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Mirosław Trzecki Sędzia NSA Maria Jagielska (spr.) sędzia del. WSA Henryka Lewandowska-Kuraszkiewicz Protokolant Beata Kołosowska po rozpoznaniu w dniu 26 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej A Spółki z o.o. w Ł. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 stycznia 2016 r. sygn. akt VI SA/Wa 3242/14 w sprawie ze skargi A Spółki z o.o. w Ł. na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy oddala skargę kasacyjną.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 stycznia
2016 r. o sygn. akt VI SA/Wa 3242/14 oddalił w całości skargę A Spółki z o.o. w Ł. (dalej: Spółka) na decyzję Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej z dnia [...] marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia prawa ochronnego na znak towarowy.
Z uzasadnienia wyroku wynika, że za podstawę rozstrzygnięcia Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia.
Decyzją z dnia [...] marca 2014 r. Urząd Patentowy, na podstawie art. 131 ust. 2 pkt 1 oraz art. 132 ust. 2 pkt 2 i pkt 3 w związku z art. 246 i art. 247 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410, obecny tekst jednolity: Dz. U. z 2017 r. poz. 776; dalej: p.w.p.), a także art. 98 k.p.c. w związku z art. 256 ust. 2 p.w.p., oddalił sprzeciw Spółki wobec decyzji z dnia [...] czerwca 2010 r. o udzieleniu B Sp. z o.o. z siedzibą w K. prawa ochronnego na znak towarowy słowno-graficzny "Skąd się biorą...okna?OknoPlus" nr R-234427 (zgłoszony 12 marca 2009 r.) i orzekł o kosztach postępowania. Urząd Patentowy wskazał, że jako podstawę sprzeciwu Spółka podała ostatecznie art. 120 ust. 1, art. 131 ust. 2 pkt 1, art. 132 ust. 2 pkt 2 i pkt 3 p.w.p., zaś znakowi uprawnionego przeciwstawiła dwa znaki: 1/ graficzny przedstawiający bociana w gnieździe nr R-139598 (zgł. 10.11.1998 r.), przeznaczony do oznaczania towarów i usług z klas od 1 do 45 wg klasyfikacji nicejskiej (w tym towarów z klasy 6 i 19 oraz usług z klasy 37) i 2/ słowny "bocian" nr R-149435 (zgł. 30.12.1999 r.), przeznaczony do oznaczania towarów i usług z klas 1, 2, 3, 6, 8, 9, 17, 19, 21, 33 i 37 wg klasyfikacji nicejskiej. Urząd stwierdził przede wszystkim, że sporny znak da się przedstawić w formie graficznej, zawiera on pięć wyrazów i barwny rysunek bociana, zatem zgodnie z definicją z art. 120 ust. 1 p.w.p. może stanowić znak towarowy, nawet będąc sloganem reklamowym. Organ stanął na stanowisku, że porównywane znaki towarowe - sporny oraz słowny bocian R-149435, choć przeznaczone do oznaczania identycznych i podobnych towarów/usług, jako całość różnią się w warstwie znaczeniowej i fonetycznej, zatem nie są do siebie podobne w stopniu mogącym wprowadzać odbiorców w błąd. Podobnie jest wypadku znaku spornego i przeciwstawionego znaku graficznego R-139598. Mimo występowania w nich elementu graficznego w postaci bociana, znaki te są odmienne na tyle, że nie zachodzi ryzyko wprowadzenia odbiorców w błąd. Zarzut udzielenia prawa ochronnego z naruszeniem art. 132 ust. 2 pkt 2 p.w.p. organ uznał za niezasadny. Z kolei, z uwagi na brak podobieństwa między znakiem spornym, a znakiem słownym R-149435 w stopniu niosącym niebezpieczeństwo ich skojarzenia Urząd odstąpił od badania pozostałych przesłanek z art. 132 ust. 2 pkt 3 p.w.p., w tym renomy znaku słownego bocian, zaś z uwagi na fakt, że znak sporny oraz przeciwstawiony znak graficzny R-139598 posiadają wspólny element jakim jest wizerunek bociana, organ dokonał analizy w celu ustalenia, czy ww. znak przeciwstawiony jest znakiem renomowanym, a stopień podobieństwa występujący między tymi znakami prowadzi do ich kojarzenia (łączenia) przez relewantnych odbiorców. W konsekwencji organ doszedł do wniosku, że Spółka nie wykazała renomy przeciwstawionego znaku graficznego i odmówił dopuszczenia dowodu z zeznań świadka A. M. na okoliczność renomy znaku bocian, gdyż Spółka nie wskazała żadnych okoliczności, które miałyby być ustalone w oparciu o zeznania tego świadka. UP nie dopatrzył się również złej wiary po stronie uprawnionego (art. 131 ust. 2 pkt 1 p.w.p.). W ocenie organu, Spółka nie wykazała okoliczności, które świadczyłyby o nagannym zachowaniu uprawionego. Posiadanie przez Spółkę prawa ochronnego na znak towarowy zawierający wizerunek bociana siedzącego w gnieździe, jak też na znak, który stanowi pojedyncze słowo bocian, nie uprawnia jej do zawłaszczenia wizerunku bociana w dowolnej formie. Porównywane znaki towarowe nie są do siebie podobne, w związku z czym rozważania o celowym wprowadzaniu odbiorców w błąd i o korzystaniu przez uczestnika z renomy znaków wcześniejszych okazały się nieuzasadnione. Urząd stwierdził, że niepodobne znaki towarowe nie mogą wywoływać skojarzeń u klienteli, więc nie ma mowy o konfuzyjnym naśladownictwie oraz świadomym czerpaniu korzyści z pozycji rynkowej znaków przeciwstawionych.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
