Wyrok NSA z dnia 9 października 2018 r., sygn. II GSK 2950/16
Transport
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Gabriela Jyż (spr.) Sędzia del. WSA Urszula Wilk Protokolant Anna Sobińska po rozpoznaniu w dniu 9 października 2018 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Głównego Inspektora Transportu Drogowego od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G. z dnia 22 stycznia 2016 r. sygn. akt II SA/Gl 1028/15 w sprawie ze skargi J. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Głównego Inspektora Transportu Drogowego na rzecz J. S. 1800 (tysiąc osiemset) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w G. wyrokiem z dnia 22 stycznia 2016 r., uwzględnił skargę J. S. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2015 r., w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym, uchylając tą decyzję oraz orzekając o kosztach postępowania sądowego.
Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:
Ś. Wojewódzki Inspektor Transportu Drogowego, decyzją z dnia [...] maja 2015 r., nałożył na skarżącego karę w wysokości 6.500 zł w związku ze stwierdzonymi w czasie kontroli przeprowadzonej w jego przedsiębiorstwie w dniach od 10 do 25 lipca 2014 r., naruszeniami obowiązujących przepisów, w tym w zakresie regulacji czasu pracy kierowców oraz zgodności wykonywania działalności gospodarczej z przepisami regulującymi częstotliwość i pobieranie danych z tachografów cyfrowych i kart kierowców oraz warunków ich przechowywania przez podmioty wykonujące przewozy drogowe. Organ, powołując się na wyniki przeprowadzonej kontroli, w oparciu o analizę wykresówek, stwierdził, że w przypadku kierowców J. K., K. M., M. K., J. K. oraz J. S. doszło do skrócenia dziennego czasu odpoczynku co łącznie na podstawie lp. 5.3.1 i 5.3.2 załącznika nr 3 do ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2013 r., poz. 1414 ze zm., dalej: u.t.d.), skutkowało wymierzeniem kary w łącznej kwocie 1.700 zł. Organ wskazał, że w czasie kontroli nie wskazano wydruków, adnotacji czy też innych zapisków uzasadniających w stwierdzonych przypadkach odstępstwo od przestrzegania obowiązującego czasu prowadzenia pojazdów. Karę w kwocie 880 zł organ wymierzył w związku ze stwierdzonymi przypadkami przekroczenia przez kierowcę J. K.a maksymalnego czasu prowadzenia pojazdu bez przerwy o czas powyżej 15 do 30 min. i za każde następne rozpoczęte 30 min., tj. na podstawie lp. 5.2.1 i 5.2.2 załącznika nr 3 do ustawy. Odnośnie tej kary organ podniósł, że aczkolwiek w jednym przypadku kierowca jako usprawiedliwienie przedmiotowego przekroczenia wskazał przewożenie towaru znacznej wartości, to okoliczność ta była do przewidzenia i nie mogła stanowić podstawy odstąpienia od ukarania. Kolejne naruszenie przepisów, za które na podstawie lp. 6.3.11 załącznika nr 3 do ustawy wymierzono łącznie karę 4000 zł (8 razy po 500 zł), dotyczyły stwierdzonych naruszeń obowiązku określonego w § 4 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Transportu z dnia 23 sierpnia 2007 r. w sprawie częstotliwości pobierania danych z tachografów cyfrowych i kart kierowców oraz warunków przechowywania tych danych (Dz. U. z 2007 r. Nr 159 poz. 1128 ze zm.), tj. co najmniej raz na 28 dni.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
