Wyrok NSA z dnia 29 listopada 2018 r., sygn. II FSK 3356/16

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Andrzej Jagiełło (sprawozdawca), Sędzia NSA Beata Cieloch, Sędzia WSA (del.) Mirosław Surma, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 7 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 194/16 w sprawie ze skargi J.T. i J.T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 24 lutego 2016 r. nr [...] w przedmiocie zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości, 2) oddala skargę, 3) zasądza od J.T. i J.T. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie kwotę 1 550 (słownie: jeden tysiąc pięćset pięćdziesiąt) złotych tytułem częściowego zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

II FSK 3356/16

UZASADNIENIE 1.1 Wyrokiem z dnia 7 lipca 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 194/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie, po rozpoznaniu skargi J.T. i J.T., uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Olsztynie z dnia 24 lutego 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2012 r. 1.2 Sąd przedstawił następujący stan sprawy: Naczelnik Urzędu Skarbowego w P. (Naczelnik US) ustalił, że w dniu 13 listopada 2012 r. dokonali odpłatnego zbycia w drodze umowy zamiany własności lokalu mieszkalnego, który nabyli w dniu 9 października 2007r., aktem notarialnym - ustanowieniem odrębnej własności lokalu mieszkalnego i umową przeniesienia własności lokalu w trybie i na warunkach ustawy z dnia 14 czerwca 2007r. o zmianie ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz .U. z 2007 r. Nr 125, poz. 873). Podatnicy nie wykazali jednak w zeznaniu rocznym za 2012 r. podatku z tego tytułu i odmówili korekty zeznania. Decyzją z dnia 18 grudnia 2015 r. organ ustalił podatnikom zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego w kwotach po 8.728 zł, wskazując, że nie spełnili warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm., dalej - u.p.d.o.f.), gdyż nie przedłożyli w ustawowym terminie oświadczenia, iż w lokalu tym byli zameldowani na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia. Przy ustalaniu dochodu z odpłatnego zbycia lokalu organ podatkowy za cenę nabycia tego lokalu przyjął: wartość wkładu mieszkaniowego zrewaloryzowanego na dzień 31 grudnia 1995r. w kwocie [...] zł, spłatę nominalnej kwoty umorzenia kredytu w kwocie [...] zł, koszty sporządzenia aktu notarialnego z dnia 9 października 2007 r. w kwocie [...] zł. Łączny koszt nabycia odrębnej własności lokalu w wysokości [...] zł podwyższył o wskaźniki wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych za okres od 2008 do 2011 r. o kwotę [...] zł. oraz uwzględnił nakłady na remont i modernizację w kwocie [...] zł. Przychód pomniejszył o koszty zamiany [...] zł i koszty uzyskania przychodu [...] zł ustalając dochód w wysokości [...] zł , do którego zastosował stawkę 19%. W odwołaniu od tej decyzji skarżący podnieśli, że ustanowienie odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie prawa własności, nie jest zdarzeniem , które należy utożsamiać z nabyciem o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., a na gruncie tego przepisu datę nabycia należy utożsamiać z chwilą pierwotnego nabycia prawa do tego lokalu w 1995 r. Podnieśli nadto, że zamiana mieszkań nie jest zbyciem. Zdaniem skarżących osiągnięty "rzekomo" przez nich dochód z "odpłatnego zbycia" może zostać objęty zwolnieniem podatkowym w rozumieniu art. 30e u.p.d.o.f. na zasadach określonych w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008 r., gdyż w lokalu tym byli zameldowani na pobyt stały przez 26 lat. Wyrazili przy tym pogląd, że przepis ten jednoznacznie odnosi się wyłącznie do przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości. Natomiast przychód uzyskany z zamiany podlega zwolnieniu na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 32a u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r. W ich opinii pomimo, iż skutki podatkowe umowy zamiany nieruchomości i sprzedaży nieruchomości są podobne, gdyż w ich wyniku dochodzi do przeniesienia prawa własności, to umowa sprzedaży nie jest jednak umową zamiany. Ustawodawca dał temu wyraz formułując dwie odrębne podstawy prawne tj. art. 21 ust. 1 pkt 32 regulujący kwestię zwolnienia z podatku przychodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości oraz art. 21 ust. 1 pkt 32a regulujący kwestię zwolnienia z podatku przychodu uzyskanego z zamiany. Wobec tego zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 32 u.p.d.o.f. ma zastosowanie wyłącznie do podatników, którzy uzyskali przychód z odpłatnego zbycia w drodze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit a)-c) ustawy, co oznacza, że przepis ten nie ma zastosowania do przychodów uzyskanych w drodze zamiany nieruchomości i przychód z zamiany mieszkań nie istnieje. Skarżący podnieśli nadto zarzut nieuwzględnienia przez organ pierwszej instancji nakładów na remont i renowację mieszkania. Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Organ wskazał, iż z uwagi na to, że nabycie nieruchomości nastąpiło w 2007r., a jej zbycie w 2012 r. zastosowanie znajdą przepisy u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2008r. Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316 ze zm., dalej: ustawa o zmianie u.p.d.o.f.) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust.1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f., nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym w 2008 r. źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2 nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany. Organ przywołał treść art. 19 ust. 1 i 2, art. 30e ust. 1, 2, 3, 4 i 5, art. 22 ust. 6c , 6e i 6f, art. 45 ust 1, 3b i 6, art. 21 ust. 1 pkt 126 lit b i ust 21 u.p.d.o.f. oraz art. 8 ust. 3 ustawy o zmianie u.p.d.o.f. i wskazał, że w sprawie zaszła przesłanka "odpłatnego zbycia" nieruchomości w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a u.p.d.o.f. Użyte tym przepisie pojęcie "odpłatne zbycie" oznacza przeniesienie prawa własności lub innych praw majątkowych w zamian za korzyść majątkową i "odpłatne zbycie" obejmuje swoim zakresem zarówno umowę sprzedaży, jak i umowę zamiany. Organ nie zgodził się z twierdzeniem skarżących, ze przedmiotowy lokal nabyli już w 1995 r. tj. z momentem spłaty wszystkich należności wymaganych w u.s.m. Nastąpiło to dopiero z chwilą ustanowienia odrębnej własności lokalu i przeniesienia własności aktem notarialnym z dnia 9 października 2007 r. Nie podzielił także zarzutu nieuwzględnienia informacji o poniesionych nakładach na remont i renowację zbytego mieszkania. W jego ocenie organ pierwszej instancji prawidłowo ustalił koszty, które w oparciu o art.22 ust.6c, 6d i 6e u.p.d.o.f. stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość lokalu, poczynione w okresie jego posiadania. Organ wezwał podatników do dostarczenia m.in. dokumentów potwierdzających poniesienie przez nich kosztów nabycia spółdzielczego lokatorskiego prawa do zbytego lokalu mieszkalnego i jego przekształcenia w odrębną własność, a także nakładów na ten lokal mieszkalny, które zwiększyły jego wartość i zostały poczynione w okresie jego posiadania oraz dokumentów potwierdzających koszty poniesione w związku z jego odpłatnym zbyciem. Małżonkowie przedstawili wysokość poniesionych na remont zbytego lokalu nakładów w łącznej kwocie [...] zł, stwierdzając równocześnie, iż nie posiadają już faktur i rachunków dokumentujących wykonane prace remontowe. Wymienili również koszty związane z nabyciem lokalu, załączając równocześnie kopie dokumentów je potwierdzających. W ocenie organu, nie mogą stanowić dowodu w sprawie same twierdzenia podatników o poniesionych nakładach w wysokości [...] zł wobec dyspozycji art. 22 ust. 6e u.p.d.o.f. która wskazuje wprost, że wysokość poniesionych nakładów ustala się na podstawie faktur VAT, w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych, czego w niniejszej sprawie zabrakło. Zasadnie uznano jedynie wydatek w wysokości [...] zł na podstawie przedłożonej faktury VAT. Odnosząc się do zarzutu odmowy zastosowania zwolnienia z tytułu tzw. ulgi meldunkowej organ nie kwestionował faktu zamieszkiwania i zameldowania w lokalu przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, jednakże podatnicy nie złożyli stosownego oświadczenia o zameldowaniu, w przewidzianym prawem terminie tj. do 30 kwietnia 2013 r. i tym samym nie spełnili warunków do skorzystania ze zwolnienia. Podobnie małżonkowie nie mogli korzystać ze zwolnienia na podstawie powoływanego w odwołaniu przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32a u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006r. Regulacja ta obowiązywała do końca 2006r. a w sprawie zastosowanie mają przepisy u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2008r. Za niesłuszny Dyrektor IS uznał również pogląd, iż w niniejszej sprawie powinny być zastosowane art. 2a Ordynacji podatkowej (dalej: O.p.), w myśl którego niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika. W jego ocenie organy nie miały wątpliwości co do zastosowania powołanych przepisów oraz ich wykładni w kontekście ustalonego stanu faktycznego. 1.3 W skardze do Sądu skarżący wnieśli o stwierdzenie w trybie postępowania administracyjnego zasadności, celowości, prawidłowości wydania zaskarżonej decyzji, zaś na rozprawie - o jej uchylenie. powołując się na przepisy ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych (art. 10 ust. 1 pkt 1) oraz Ordynacji podatkowej a także innych ustaw wskazali, że nie mają obowiązku uiszczenia podatku dochodowego od zamiany mieszkań. W ich ocenie, lokal mieszkalny który posiadali od 1986 r. na podstawie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu nabyli już w 1996 r.,tj. po uiszczeniu przypadających na ten lokal części kosztów budowy oraz spłaty kredytu. Wyodrębnienie własności które nastąpiło w 2007 r. nie jest nabyciem, tylko zmianą formy prawnej. Zatem ustanowienia odrębnej własności nie należy utożsamiać z nabyciem, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. W odpowiedzi na skargę organ podtrzymał wcześniejszą argumentację i wniósł o oddalenie skargi. 1.4 Wojewódzki Sąd Administracyjny wskazał, że podziela stanowisko wyrażone w na tle podobnych stanów w wyrokach z dnia 13 kwietnia 2016r. sygn. akt I SA/Ol 126/16 i z dnia 16 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Ol 46/16, w których WSA w Olsztynie dokonał analizy zmian przepisów u.p.d.o.f. regulujących zasady opodatkowania przychodów ze źródła wskazanego w art.10 ust.1 pkt.8 lit.a)-c). Sąd wyraził stanowisko, że osoby fizyczne, które na podstawie przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych skorzystały z możliwości "przekształcenia" lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na prawo odrębnej własności w 2007r., a następnie dokonały zbycia tego prawa przed upływem pięciu lat, znalazły się , z powodu braku świadomości stosowania do przychodu z tego zbycia "ulgi meldunkowej", obowiązującej co do zasady jedynie w latach 2007-2008 , w wyjątkowo niekorzystnej sytuacji prawnopodatkowej. Zatem, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy nie można oprzeć się tylko na literalnym brzmieniu przepisów określających zasady ustalania dochodu podlegającego opodatkowaniu. Dla poparcia tej tezy Sąd przywołał argumentacje zawartą w uzasadnieniu uchwały NSA z dnia 17 listopada 2014 r., II FPS 3/14. Jak wskazał, samo istnienie źródła przychodu, określonego w art. 10 ust.1 pkt.8 lit a)-c) u.p.d.o.f. a także umocowanie w normie z art.75 Konstytucji zwolnienia od podatku przychodu w przypadku zbycia nieruchomości i praw rzeczowych w okresie pięcioletnim, gdy przychód zostanie wydatkowany na cele mieszkaniowe, nie uzasadniało pozostawienia przez ustawodawcę warunków zwolnienia, obowiązujących w latach 2007-2008 na dalszy pięcioletni okres, przy powrocie, od 1 stycznia 2009 r. w formie zmodyfikowanej, do warunków zwolnienia obowiązujących przed 2007r. Poprzez utrzymanie warunków zwolnienia obowiązujących w latach 2007-2008, na podstawie art. 8 ust.1 i ust.3 ustawy z dnia 6 listopada 2008r. o zmianie u.p.d.o.f. , zastawiono swoistą pułapkę na osoby, które zmieniając warunki zamieszkiwania raz lub drugi raz w życiu, pozostawały w przekonaniu o istnieniu zwolnienia podatkowego w kształcie, w jakim obowiązywało zasadniczo od wejścia w życie u.p.d.of. tj. od 1 stycznia 1992 r. Sąd, uznając, że przyjęte rozwiązanie legislacyjne nie do końca odpowiada celowi określonemu w Konstytucji, nie może jednak odmówić zastosowania przepisów ustawy podatkowej, nie wyeliminowanych z porządku prawnego orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Może natomiast dokonać odpowiedniej wykładni przepisów mających zastosowanie w sprawie, dążąc do zapewnienia "sprawiedliwości" podatkowej. Na tle tych uwag Sąd stwierdził, że skarga zasługuje na uwzględnienie, ale nie wszystkie zarzuty w niej podniesione są uzasadnione. W ocenie Sąd treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f. nie pozostawia wątpliwości co do tego, że odpłatne zbycie obejmuje zarówno sprzedaż jak i zamianę nieruchomości oraz praw wskazanych w tym przepisie. Potwierdzeniem tego jest treść art.19 ust.2 u.p.d.o f. , zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia w drodze zamiany nieruchomości lub praw majątkowych(...) u każdej ze stron umowy przenoszącej własność jest wartość nieruchomości lub prawa zbywanego w drodze zamiany. Za zgodne z prawem uznał także Sąd stanowisko organów podatkowych, że skarżący nie mogli korzystać ze zwolnienia na podstawie powoływanego przez nich art.21 ust.1 pkt.32a u.p.d.o.f., gdyż przepis ten obowiązywał do dnia 31 grudnia 2006r. Prawidłowo też wskazano, że z woli ustawodawcy, do odpłatnego zbycia w 2012 r. lokalu mieszkalnego nabytego w 2007 r. miało zastosowanie zwolnienie przewidziane w art.21 ust.1 pkt 126 i ust. 21 oraz ust. 22 u.p.d.o f w brzmieniu obowiązującym w latach 2007-2008. Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie wykładnią tych przepisów, warunek złożenia oświadczenia ma charakter materialnoprawny, zatem o zwolnieniu decyduje łączne spełnienie obu warunków tj. fakt zameldowania w zbywanym lokalu, nieruchomości, na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy i złożenie oświadczenia we właściwym czasie. Zatem skarżący nie nabyli prawa do tego zwolnienia. Sąd nie podzielił stanowiska skarżących, że za datę nabycia odrębnej własności lokalu - w rozumieniu art.10 ust.1 pkt.8 lit.a ustawy należy przyjąć rok 1996, albowiem przekształcenie lokatorskiego prawa do lokalu ze spłaconym wkładem mieszkaniowym i kredytem jest tylko zmianą formy prawnej, a nie nabyciem. Spółdzielcze lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego nie jest prawem rzeczowym i jest niezbywalne, zatem nie stanowi żadnego z praw rzeczowych wskazanych w art. 10 ust.1 pkt 8 lit a) -c) u.p.d. o f. Natomiast jego "przekształcenie" polegające na ustanowieniu przez spółdzielnię na swoją rzecz odrębnej własności lokalu zgodnie z art.9 ust.8 ustawy z dnia 15 grudnia 2000 r. o spółdzielniach mieszkaniowych (Dz. U. z 2003 r., Nr 119, poz. 1116 z poźn. zm. - dalej: u. s. m. ) i przeniesienie własności lokalu na rzecz członka ( art.12 u. s. m. ) nastąpiło w 2007 r. Zatem własność lokalu skarżący nabyli w 2007 r., mimo, że przez okres 21 lat przed nabyciem byli w posiadaniu lokalu i musieli ponosić wydatki na jego utrzymanie, remonty i modernizację. W ocenie Sadu analiza przepisów regulujących zasady opodatkowania dochodu ze źródła określonego w art.10 ust.1 pkt.8 lit. a) -c) u.p.d.o.f. w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. wskazuje, że w przypadku niezłożenia oświadczenia o spełnianiu warunków "ulgi meldunkowej" podatnicy , którzy dokonują po tym dniu zamiany lokalu stanowiącego nieruchomość, nabytego w wyniku przekształcenia lokatorskiego prawa do tego lokalu znajdują się w gorszej sytuacji, niż podatnicy, którzy nabyli nieruchomości i prawa w 2009 r. Ponadto w gorszej sytuacji niż podatnicy, którzy nabyli nieruchomości i prawa przed 2007r. i miały do nich zastosowanie zasady obowiązujące na dzień 31 grudnia 2006 r. Sąd zauważył, że z powodu błędu co do prawa, skarżący , którzy w 2012 r. dokonali zamiany lokalu mieszkalnego na inny, mniejszy lokal mieszkalny, ze względu na trudną sytuację materialną, zostali zobowiązani do zapłaty wyższego podatku niż podatnicy którzy np. zbyli nieruchomość w 2006 r. i nie wydatkowali przychodu na cele mieszkaniowe. Przy przyjęciu wartości wkładu mieszkaniowego zwaloryzowanego w 1995 r. i innych kwot zapłaconych Spółdzielni a także braku faktur dla wykazania wskazywanych wartości nakładów poniesionych na lokal w czasie jego posiadania, tylko nieznacznie pomniejszono przychód. Praktycznie określono małżonkom podatek w kwotach wyższych, niżby zapłacili od przychodu nie pomniejszanego o koszty, według zasady obowiązującej w 2006 r. Istotną zmianą w zakresie zasad opodatkowania przychodów ze źródła określonego w art.10 ust.1 pkt.8lit a)-c) u.p.d o f., dokonaną ustawą zmieniającą dnia 16 listopada 2006 r. było ustanowienie, od 1 stycznia 2007 r. zasady, że opodatkowaniu podlegać ma dochód, a nie przychód, jak to było w okresie do końca roku 2006. W ocenie Sądu, z brzmienia przepisów regulujących zasady ustalania kosztów uzyskania przychodów jako elementu ustalenia dochodu ze zbycia nieruchomości i praw można odczytać dążenie ustawodawcy do tego, by podatek był niższy niż dotychczas. Z treści przepisów art. 22 ust. 6c i 6e u.p.d.o.f. wynika, że za koszty uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art.10 ust.1 pkt8 lit a-c, uznaje się udokumentowane fakturami VAT i potwierdzeniami dokonania opłat administracyjnych koszty nabycia lub koszty wytworzenia, powiększone o nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania. Natomiast według ust.6f. koszty nabycia lub wytworzenia są corocznie podwyższane, począwszy od roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych(...). Co do zasady, zmienione reguły opodatkowania należy niewątpliwie odnosić do zdarzeń przyszłych. W dyspozycjach wskazanych norm, określających koszty uzyskania przychodu tkwi założenie, że z nabyciem lub wytworzeniem nieruchomości, wiąże się poniesienie faktycznych wydatków także po dniu 1 stycznia 2007 r. Nie jest przez ustawodawcę przewidziana sytuacja, w której zasadnicza część wydatków na nabycie nieruchomości tj. odrębnej własności lokalu po 1 stycznia 2007 r. została poniesiona ponad dwadzieścia lat wcześniej, a podczas posiadania lokalu na podstawie innego tytułu niż własność, podatnicy ponosili nakłady zwiększające wartość tego lokalu. Zdaniem Sądu, w art.22 ust.6f, według którego koszty nabycia lub wytworzenia powinny być waloryzowane w stopniu odpowiadającym wzrostowi cen w okresie posiadania przez podatnika zbywanej następnie nieruchomości lub lokalu, ustawodawca wyraził intencję, by dochód podlegający opodatkowaniu, w tym zakresie nie był ustalany z zastosowaniem kosztów nabycia według nominalnych wartości z chwili poniesienia wydatków. W ocenie Sądu powyższe przepisy uzasadniają przyjęcie, że w przypadku, gdy przedmiotem zbycia w 2012 r. jest lokal mieszkalny nabyty w 2007 w wyniku przeniesienia przez spółdzielnię mieszkaniową własności lokalu na rzecz członków spółdzielni, którym przysługiwało lokatorskie prawo do lokalu mieszkalnego na podstawie przydziału dokonanego w 1986 r., wkład mieszkaniowy, stanowiący część kosztów budowy lokalu, powinien być waloryzowany tak, jak to przewiduje art. 22 ust 6f u.p.d.o f. nie tylko za okres od nabycia odrębnej własności, ale za okres od przydziału lokatorskiego prawa do lokalu, a praktycznie za dalszy okres od 1995 r, w którym spółdzielnia dokonała waloryzacji wkładu wniesionego w 1986 r. Niezasadnie zatem organy przyjęły za koszt uzyskania przychodu wartość wkładu zwaloryzowanego w 1995 r., a nie uwzględniły jego wartości zwaloryzowanej na rok nabycia własności lokalu tj. 2007. Zwaloryzowany wkład mieszkaniowy jako koszt nabycia powinien podlegać dalszej waloryzacji według art.22 ust.6f u.p.d.o f., Ponadto, o ile nakłady na lokal, powodujące zwiększenie jego wartości zostały poczynione przed 1 stycznia 2007 r. podatnicy powinni mieć możliwość udowodnienia ich rodzaju i wartości nie tylko na podstawie faktur VAT. Trzeba bowiem uwzględnić okoliczność, że osoby które co do zasady nie mają prawa rozporządzać lokalem, gdy przysługuje im lokatorskie prawo do lokalu, niewątpliwie dokonują w okresie ich posiadania remontów i modernizacji. Nie gromadzą i nie przechowują faktur VAT, celem udokumentowania nakładów poniesionych na modernizację. Nie można zatem stosować przepisów ograniczających środki dowodowe do faktur dokumentujących nakłady, gdy nakłady zostały poniesione przed wejściem w życie tych przepisów. 2.1 W skardze kasacyjnej od powyższego wyroku Dyrektor Izby Skarbowej w Olsztynie, zaskarżając go w całości, na podstawie art. 174 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 - dalej: p.p.s.a.) zarzucił: 1. naruszenie prawa materialnego poprzez błędną wykładnię: a) art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f. w zw. z art. 8 ustawy zmieniającej u.p.d.o.f. z dnia 6 listopada 2006 r., b) art. 22 ust. 6c, ust 6e i ust. 6f u.p.d.o.f. - w zw. z art. 2, art. 32, art. 75, art. 84 i art. 2017 Konstytucji RP; 2. naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 3 § 1, art. 145 § 1 pkt 1 lit. a) i c), art. 141 § 4 oraz art. 153 p.p.s.a. poprzez: - nieprawidłową kontrolę działania organu oraz bezpodstawne zastosowanie środków przewidzianych w ustawie Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi do usuwania naruszenia prawa w rozstrzygnięciach administracyjnych poprzez uchylenie decyzji zamiast oddalenia skargi, - wadliwość uzasadnienia nie pozwalającego jednoznacznie ustalić przesłanek jakimi kierował się Wojewódzki Sąd Administracyjny podejmując zaskarżone orzeczenie, - wydanie wiążącej błędnej oceny prawnej oraz wskazań do dalszego postępowania. Przy tak sformułowanych zarzutach organ wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd pierwszej instancji, ewentualnie o uchylenie wyroku i oddalenie skargi oraz zasądzenie kosztów postępowania wraz z kosztami zastępstwa procesowego. 2.2 Skarżący nie złożyli odpowiedzi na skargę kasacyjną. 2.3 Dopuszczona do udziału w sprawie w charakterze uczestnika postępowania Fundacja P. wniosła o oddalenie skargi kasacyjnej.

Treści dostępne dla abonentów IFK Platformy Księgowych i Kadrowych

Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych

• Codzienne aktualności prawne
• Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
• Bogatą bibliotekę materiałów wideo
• Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty

Zamów teraz Masz już konto? Zaloguj się