Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 3519/17
Obowiązek dowodzenia wynikający z art. 122 O.p. w zw. z art. 187 § 1 O.p. nie ma nieograniczonego charakteru, w szczególności organ nie ma obowiązku prowadzenia dalszego postępowania dowodowego, jeżeli dana okoliczność zostanie stwierdzona wystarczająco innym dowodem (art. 188 O.p.). Nie jest zatem tak, że należy prowadzić postępowanie dowodowe mimo że całokształt okoliczności ujawnionych w sprawie wystarcza do podjęcia rozstrzygnięcia.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Brolik (sprawozdawca) Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej K. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 lipca 2017 r. sygn. akt I SA/Łd 32/17 w sprawie ze skargi K. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 listopada 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r. 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od K. B. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 5400 (słownie: pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wyrokiem z dnia 4 lipca 2017 r. w sprawie sygn. akt I SA/Łd 32/17 w sprawie ze skargi K. B. (dalej: Skarżący) na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 9 listopada 2016 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2009 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi na podstawie art. 151 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r. poz. 718, dalej: p.p.s.a.) oddalił skargę.
Stan faktyczny spraw przedstawiony przez Sąd pierwszej instancji przedstawia się następująco.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi decyzją z 9 listopada 2016 r. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z 7 marca 2016 r., określającą Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r. Z akt sprawy wynika, iż w 2009 r. podatnik prowadził działalność gospodarczą, która obejmowała swym zakresem głównie produkcję i sprzedaż bram przemysłowych i garażowych oraz podzespołów i części bram. Organ podatkowy stwierdził zaniżenie przychodów z prowadzonej działalności gospodarczej o łączną kwotę 1 182 475,35 zł, co wynikało z nieujęcia w księgach rachunkowych przychodów z tytułu sprzedaży bram garażowych i przemysłowych oraz podzespołów do bram, wyprodukowanych w 2009 r. W konsekwencji uznał księgi rachunkowe firmy podatnika prowadzone za 2009 r. za nierzetelne w zakresie przychodów. Dodał, że z uwagi na fakt, iż nie odzwierciedlają one w całości zdarzeń gospodarczych nie mogą być w powyższym zakresie dowodem tego, co wynika z zawartych w nich zapisów. Wskutek powyższego określił zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2009 r.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
