Wyrok NSA z dnia 13 lipca 2017 r., sygn. I OSK 2766/15
Należy uwzględnić np. rodzaj, charakter, cel zmian w odniesieniu do okoliczności sprawy i możliwości ich wpływu na jej wynik, przy czym konieczne jest uwzględnienie i wyważenie zasad, np. stabilizacji stosunków prawnych, praw jakich dotyczy sprawa, intencji ustawodawcy. A także mieć na uwadze hierarchię zasad, reguły logiki, nie pomijając tej kwestii, że zmiana stanu prawnego z zasady nie może ingerować w ukształtowane stosunki prawne, bo nie jest środkiem nadzwyczajnym ich modyfikacji. Jeżeli zważyć na utrwalone orzecznictwo, wedle którego terminy z art. 137 ust. 1 ugn nie mogą być stosowane do wywłaszczeń sprzed ich wprowadzenia do obrotu, a co najmniej oddziałują dopiero od ich wejścia w życie.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Czesława Nowak- Kolczyńska Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Ewa Kręcichwost- Durchowska po rozpoznaniu w dniu 13 lipca 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych Skarbu Państwa - Rejonowego Zarządu Infrastruktury w K., Wojewody M., [...] S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 29 maja 2015 r. sygn. akt II SA/Kr 299/15 w sprawie ze skargi A.P., M. P., R. P., J. P. i S. G. na decyzję Wojewody M. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zwrotu nieruchomości 1. uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę, 2. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 29 maja 2015r., sygn. akt II SA/Kr 299/15, uwzględnił skargę A. P., M. P., R. P., J. P. i S. G. (dalej skarżący) na sprecyzowaną w sentencji decyzję Wojewody M. i uchylił tę decyzję oraz orzekł o kosztach postępowania.
W jego uzasadnieniu Sąd ten podał, że przedmiotem postępowania są działki: nr [...] (powstała z działki nr [...]) i nr [...] (powstała z działki nr [...]) odpowiadające wywłaszczonej parceli l. kat. [...] i [...], o zwrot których wystąpili skarżący. Decyzją z dnia [...] maja 2014 r. Starosta K. wniosek uwzględnił i orzekł o ich zwrocie oraz zobowiązaniu zapłaty zwaloryzowanego odszkodowania. W jego ocenie działki te stały się zbędne na cel wywłaszczenia, które nastąpiło na mocy decyzji b. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z dnia [...] października 1969 r. pod budownictwo. Decyzja lokalizacyjna z dnia [...] sierpnia 1965 r. ustalała na tym terenie magazyny. Zbędne działki te były od początku, albowiem znajdowały się poza terenem objętym wspomnianą decyzją, natomiast objęte były decyzją o lokalizacji szczegółowej z dnia [...] kwietnia 1965 r., zgodnie z którą przeznaczone były pod realizację wojskowego placu ćwiczeń na tzw. [...]. Dalej Starosta wskazał, iż nieruchomość objęta obecnym żądaniem była już przedmiotem sprawy o zwrot, która zakończyła się decyzją odmowną Starosty K. z dnia [...] października 2002 r. utrzymaną w mocy przez Wojewodę M. z dnia [...] grudnia 2002 r., od której to decyzji skargę Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie wyrokiem z dnia 27 lipca 2006 r., sygn. akt II SA/Kr 43/03, oddalił. W ocenie Starosty okoliczność ta jednak nie stoi na przeszkodzie ponownemu orzekaniu w tej sprawie, gdyż po zakończeniu poprzedniego postępowania zaszła zmiana stanu prawnego. Mianowicie modyfikacji uległa jedna z przesłanek zbędności nieruchomości na cel wywłaszczenia określona w art. 137 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r., Nr 102, póz. 651 z późn. zm.), dalej ugn, wprowadzona ustawą nowelizacyjną z dnia 28 listopada 2003 r. (Dz. U. z 2004 r. Nr 141, poz. 1492), która weszła w życie z dniem 22 września 2004 r. Zmiana jest na tyle istotna, że nie można tu mówić o tożsamości stanu prawnego wykluczającego ponowne rozpatrzenie sprawy zwrotowej. Decyzję tę zaskarżyli odwołaniami: Skarb Państwa - Rejonowy Zarząd Infrastruktury w K. i [...] S.A. Podniesiono w nich zarzuty naruszenia prawa materialnego, zwłaszcza art. 156 § 1 pkt 3 K.p.a., art. 136 ust. 3 ugn i przepisów procesowych, dowodząc wydania decyzji w sprawie uprzednio załatwionej decyzją ostateczną, nadto niewyjaśnienia sprawy poprzez nieprawidłowe ustalenie celu wywłaszczenia i stanu jego realizacji. Zaskarżoną decyzją Wojewoda M., na zasadzie art. 9a ugn i art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. w związku z art. 105 § 1 K.p.a., uchylił tę decyzję i umorzył postępowanie przed organem I instancji. Uznał bowiem, iż kwestionowana decyzja zapadła z naruszeniem art. 156 § 1 pkt 3 K.p.a. Jego zdaniem pomiędzy sprawą niniejszą a sprawą zakończoną ostateczną i prawomocną decyzją z dnia [...] grudnia 2002 r. istniej tożsamość wykluczająca ponowne orzekanie. Jakkolwiek art. 137 ust. 1 pkt 2 ugn istotnie po zakończeniu poprzedniego postępowania uzyskał nowe brzmienie, gdyż wprowadzono do obrotu prawnego jako przesłankę zbędności nieruchomości termin 10 lat, w którym należało zrealizować cel wywłaszczenia, to jednak nie ma to znaczenia. Nie zmienia bowiem tożsamości stanu prawnego w kontekście okoliczności istotnych dla tej sprawy.
Już dziś zamów dostęp
do IFK Platforma Księgowych i Kadrowych
- Codzienne aktualności prawne
- Porady i artykuły z najpopularniejszych czasopism INFOR wraz z bieżącymi wydaniami
- Bogatą bibliotekę materiałów wideo
- Merytoryczne dodatki, ściągi, plakaty
